Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Нет антипольскости! Нет антироссийскости! Да дружбе с Россией! Да дружбе с Польшей!
- Jeżeli dzisiaj po ulicach Lwowa chodzą demonstracje młodzieży z pochodniami, które krzyczą "chwała SS i UPA", to nie trzeba mieć wielkiej wyobraźni, co się będzie działo za dwa lata. Jeżeli władze Ukrainy w chwili obecnej nie są wstanie zapanować nad tym co się dzieje, to jak te mistrzostwa mają być rozegrane? - ostrzega ks. Isakowicz-Zaleski.
"Если сегодня по улицам Львова ходят демонстрации молодёжи с факелами, которые кричат "слава СС и УПА", то не нужно иметь большого воображения, что будет происходить через два года. Если власти Украины в настоящий момент не в состоянии справиться с тем, что творится, то как этот чемпионат может быть разыгран? - предостерегает ксёндз Исакович-Залески".
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
23-го февраля 2010 года Сеймик Любушского Воеводства принял Постановление, в котором осудил геноцид, совершённый ОУН и УПА на Кресах, а также восхваление ОУН и УПА на Западной Украине.
Stanowisko
Sejmiku Województwa Lubuskiego
z dnia 23. lutego 2010 roku
W sprawie upamiętnienia ofiar ludobójstwa dokonanego przez OUN - UPA
Sejmik Województwa Lubuskiego oddaje cześć pomordowanym na Kresach Rzeczypospolitej przez zbrodniarzy wywodzących się z Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii.
Sejmik Województwa Lubuskiego potępia zbrodniarzy i jednocześnie wyraża uznanie i wdzięczność tym Ukraińcom, którzy z narażeniem własnego życia nieśli pomoc swoim polskim sąsiadom.
Sejmik Województwa Lubuskiego mając na względzie dobrosąsiedzkie i przyjacielskie stosunki z Republiką Ukrainy i narodem ukraińskim, które można i należy budować na prawdzie i pojednaniu, z niepokojem dostrzega gloryfikowanie na Zachodniej Ukrainie OUN – UPA. Osiągnęło ono apogeum w przyznaniu tytułu bohatera Ukrainy Stefanowi Banderze, przywódcy organizacji, odpowiedzialnej za eksterminację ludności polskiej na Kresach Wschodnich II RP.
W związku z tym zwracamy się do władz Rzeczpospolitej Polskiej o podjęcie stosownych działań dyplomatycznych.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Poznań: Konferencja "Polska-Ukraina"
W Poznaniu odbyła się konferencja "Polska-Ukraina", zorganizowana przez Stowarzyszenie Warsztaty Idei Obywateli Rzeczpospolitej. Podczas konferencji odbył się pokaz filmu "Zapomnieć Kresy", który wzbudził duże zainteresowanie ponad 300 osobowej grupy zebranych.
Wiele osób, nie mogąc brać udziału ze względu na wielkość sali, musiało zrezygnować i opuścić miejsce spotkania, tj. Pałac Działyńskich mieszczący sie na Starym Rynku.
Prelekcję próbowała zakłócić grupka małoletnich osób, swoimi okrzykami pod oknami, jednak funkcjonariusze policji ochraniający konferencję na życzenie organizatorów udaremnili te próby.
Po pokazie filmu "Zapomnieć Kresy", swój odczyt rozpoczął pierwszy gość, dr Lucyna Kulińska, która w niezwykle ekspresyjny sposób przedstawiła zebranym informacje o akcjach terrorystycznych Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i ich genezie w okresie międzywojennym. Wspomniała też o swojej najnowszej książce na ten temat.
Drugi z zaproszonych gości, Ewa Siemaszko, opowiedziała o stosunkach polsko-ukraińskich, wskazując na ich poprawność do czasu, kiedy wpływy wśród społeczeństwa ukraińskiego uzyskały czynniki nacjonalistyczne. Znamienną była informacja, że w latach 40 spadła ilość mieszanych małżeństw polsko-ukraińskich z ponad 30 proc. do niecałych 20 procent.
Jako trzeci zabrał głos ks. Tadeusz Isakowicz-Zalewski. W swojej prelekcji poświęcił dużo czasu atakom na konferencję ze strony "Gazety Wyborczej". Odrzucił tezę, jakoby niosła ona ze sobą wartości przeciwne pojednaniu polsko-ukraińskiemu, co "GW" próbowała forsować chociażby przez tytuł "...pojednania nie będzie", zamieszczony we wtorkowym numerze regionalnego wydania poznańskiego.
Następnie Ksiądz przeszedł do omawiania treści najnowszej opublikowanej przez niego książki, pt. "Kronika Życia", która jest zapisem życia jego ojca Jana Zalewskiego: "Pamiętam to biurko i pochyloną nad nim sylwetkę Ojca. (...) Później, gdy byłem już starszy zostałem dopuszczony do tajemnic ojcowskiego biurka i jego dzieciństwa na Kresach. Godzinami nieraz długo w nocy rozmawialiśmy o świecie, którego już nie było, a który dla niego pozostał krainą szczęśliwości...".
Następnie przyszedł czas na pytania ze strony publiczności - niestety ze względu na ograniczony czas konferencji udało się zadać tylko dwa pytania. Przygotowywany jest jednak specjalny panel na stronie Kresy.pl, gdzie prelegenci postarają się krótko odpowiedzieć na pozostałe pytania.
Warto też wspomnieć o jednym pytaniu z sali, Włodzimierza Bogaczyka z "Gazety Wyborczej": "Ukraińców walczących z państwem polskim ks. Isakowicz-Zalewski nazywa zdrajcami, gdyż byli obywatelami polskimi. Czy takim samym mianem określiłby obywateli niemieckich - powstańców wielkopolskich?"
Przy czytaniu tego pytania prowadzący konferencję zgodził się, że nie tylko Ksiądz określa w ten sposób tych ludzi, lecz także inni, nie wyłączając jego samego. Nadmienił ponadto, że w armii polskiej w 1939 roku największą grupę stanowili podoficerowie i oficerowie pochodzenia ukraińskiego (27 tys.). Wielu z nich wsławiło się walkami we wrześniu 1939 r., co nie przeszkodziło niektórym z nich walczyć po stronie III Rzeszy w oddziałach niemieckich, a nawet po wojnie otrzymać odznaczenia ze strony gen. Andersa za ich wysiłek wrześniowy (np. Paweł Szandruk, szef sztabu 29 brygady piechoty WP, później batalion ukraiński "Roland" w służbie Wehrmachtu, którego dowódcą był następny były oficer WP Jewhen Pobihuszczyj).
Ksiądz Isakowicz odpowiedział prosto, że ci ludzie nie tylko zdradzili Polskę i jej obywateli, lecz również i swoich braci Ukraińców idąc z wojskami niemieckimi później, po 1941 roku, siejąc terror i okrucieństwo na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej, mordując nie tylko Polaków i Ukraińców, ale i Żydów, Ormian, Rosjan i ludzi wielu innych narodowości.
Nie obyło w tym przypadku bez głosów z sali, ostro protestujących przeciwko porównywaniu powstańców wielkopolskich do ukraińskich nacjonalistów.
Podczas konferencji można było uzyskać autografy od prelegentów i kupić książki na stoisku znajdującym się w korytarzu głównym przed salą.
В Познани состоялась конференция "Польша-Украина". Организатор конференции - Stowarzyszenie Warsztaty Idei Obywateli Rzeczpospolitej. Состоялся показ фильма "Забыть Кресы" ("Zapomnieć Kresy"), который вызвал большой интерес у собравшихся участников, которых было более 300 человек.
Лекцию пробовала нарушить группка малолетних лиц, своими криками под окнами, однако полицейские, охранявшие конференцию, по просьбе организаторов сорвали эти попытки.
После показа фильма "Забыть Кресы" свой доклад прочитала госпожа Люцина Кулиньска, которая чрезвычайно экспрессивным способом представила собравшимся информацию о террористических акциях, совершённых Организацией Украинских Националистов в межвоенный период. Также упомянула о своей новейшей книге на эту тему
Второй из приглашенных гостей - Ева Семашко - рассказала о польско-украинских отношениях, указывая на их удовлетворительность до того времени, когда влияние в украинском обществе получили националистические факторы. Показательной была информация, что в 40 годах количество смешанных польско-украинских браков уменьшилось с более, чем 30 процентов, до неполных 20 процентов.
Третьим выступил ксёндз Тадеуш Исакович-Залевски. В своей лекции много времени посвятил рассказу об атаках на конференцию со стороны "Газеты Выборчей". Отбросил тезис, что, якобы, конференция несла ценности, противоположные польско-украинскому примирению, чего "ГВ" пробовала форсировать хотя бы через заголовок "...примирения не будет", помещенный в номере регионального познанского издания за вторник.
Затем ксёндз перешёл к обсуждению содержания самой новой опубликованной им книги под названием "Kronika Życia", которая является записью о жизни его отца - Яна Залевского...
Затем подошло время для вопросов со стороны общественности. К сожалению, из-за ограниченного времени конференции удалось задать только два вопроса.
Стоит также упомянуть об одном вопросе из зала, Влодзимежа Богачика (Włodzimierza Bogaczyka) "Газеты Выборчей": "Украинцев, сражающихся с польским государством, кс. Исакович-Залевски называет предателями, так как были польскими гражданами. Разве таким же самым именем назвал бы немецких граждан - велкопольских повстанцев?"
При чтении этого вопроса ведущий конференции согласился, что не только ксёндз таким образом называет этих людей, но и другие, не исключая его самого.
Ксёндз Исакович ответил прямо, что эти люди предали не только Польшу и её граждан, но также своих братьев украинцев, идя позже с германскими войсками, после 1941 года, сея террор и жестокость на территориях Волыни и Восточной Малой Польши, убивая не только поляков и украинцев, но и евреев, армян, русских и людей многих других национальностей.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Nagroda dla księdza Isakowicza - Zaleskiego za walkę o pamięć o ofiarach banderowskiego ludobójstwa.
Самые свидомые галичане, являясь последышами Бандеры, награждают своих кумиров, которые в годы Второй Мировой войны терроризировали украинский народ, уничтожали мирных жителей из числа польского, украинского, еврейского населения, советских партизан и военнопленных. Самые свидомые галичане сражаются с терминологией, пытаясь вытравить из народной памяти очень ёмкое и точное название Великая Отечественная война.
А в соседней Польше не чествуют и не награждают человекоубийц. В Польше награждают тех людей, кто свято чтит Память убитых предков и много делает для увековечивания Памяти жертв.
9-го июня 2010 года в девятый раз будет вручена награда "Хранитель Народной Памяти". В этом году она заслуженно присуждена ксёндзу Тадеушу Исаковичу-Залескому.
Ниже приведён текст письма из Института Национальной Памяти:
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Czy Izrael wypuścił zbrodniarza?
Неужели Израиль выпустил преступника? (журнал Inne Oblicza Historii, №21 - 02/2010)
Czy John Demjanjuk to "Iwan Groźny", zbrodniarz wojenny oskarżany o udział w ludobójstwie w Treblince, Sobiborze i Flossenbürgu? Czy można dzisiaj, po kilkudziesięciu latach, rozwiązać tę, chyba ostatnią, zagadkę II wojny światowej? Czy trwający właśnie proces w Monachium ujawni światu prawdę o roli ukraińskich pomocników Hitlera? Na te i na wiele innych pytań szuka odpowiedzi Jan Łukasiak w rozmowie z Piotrem Mielechem, reżyserem filmu dokumentalnego poświęconego sprawie Johna Demjanjuka.
Неужели Джон Демьянюк - это "Иван Грозный", военный преступник, обвиняемый в участии в убийствах в Треблинке, Собиборе и Флоссенбурге? Можно ли сегодня, через несколько десятков лет, разгадать эту, возможно, последнюю загадку II Мировой войны? Прольёт ли свет правды о роли украинских помощников Гитлера процесс, проходящий в Мюнхене? На эти и многие другие вопросы ищет ответы Ян Лукасяк в беседе с Петром Мелехом, режиссёром документального фильма, посвящённого делу Джона Демьянюка.
1 czerwca 2010 roku o godzinie 18:00 w Muzeum Powstania Warszawskiego przy ul. Grzybowskiej, 79 w Warszawie (Sala pod Liberatorem) - premiera filmu "Ścigam Iwana Groźnego". Wstęp wolny. Po premierze można będzie porozmawiać z twórcami filmu.
Этот документальный фильм можно купить вместе с указанным номером журнала.
1 июня 2010 года в 18:00 в Музее Варшавского Восстания на ул. Гжибовской, 79 в Варшаве состоится премьерный показ фильма "Преследую Ивана Грозного". Вход свободный. После премьеры можно будет пообщаться с создателями фильма.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Referat dla Konferencji w Kijowie "Świat bez nazizmu".
Fałszowanie prawdy o ludobójstwie OUN - UPA w niektórych dziennikach w Polsce.
Nazywam się Szczepan Siekierka, jestem prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w Polsce.
Po przemianach politycznych w latach 90-tych społeczeństwo polskie oczekiwało na ujawnienie odpowiedzialności i potępienie zbrodniczych organizacji OUN-UPA odpowiedzialnych za masowe mordy dokonane na polskich obywatelach Kresów Południowo - Wschodnich II RP.
Wobec braku zainteresowania czynników rządowych oraz placówek naukowych, problemem tym zajęli się świadkowie, członkowie rodzin pomordowanych i kombatanci, którzy przeżyli tę straszną gehennę.
W dniu 22 stycznia 1992 roku Sąd wpisał do rejestru sądowego - organizację społeczną Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów we Wrocławiu.
Zgodnie z założeniami statutu najważniejszym celem Stowarzyszenia jest "upamiętnienie wszelkimi dostępnymi środkami ofiar nienawiści ukraińskich nacjonalistów, w szczególności ofiar ludobójczych zbrodni" i "ocalenie od zapomnienia prawdy o rozmiarach popełnionych zbrodni i stosowanych metodach eksterminacji".
Między innymi w tym celu wydawane jest czasopismo "Na Rubieży", które jest organem prasowym Stowarzyszenia.
Stowarzyszenie zgromadziło ponad 20.000 relacji bezpośrednich świadków ludobójstwa, posiada ogromne archiwum, wiele fotografii i dokumentów.
Ounowscy propagandyści po 1989 roku rozwinęli w Polsce, przy całkowitej bierności władz, szeroką kampanię kłamstw i przeinaczeń. Chwytają się wszelkich wykrętnych sposobów aby wybielić zbrodnię. Usiłują przerzucić winy na Polaków, partyzantów radzieckich, Niemców, na jakieś bliżej nie zidentyfikowane bandy.
Starają się utożsamić OUN - UPA z narodem ukraińskim i ciągle podkreślają, że te formacje w czasie drugiej wojny światowej walczyły z niemcami i sowietami o wolną Ukrainę.
Od początku powstania Stowarzyszenia zawsze podkreślamy, iż nie żywimy żadnych pretensji do Narodu Ukraińskiego, uważamy, że obrona OUN-UPA szkodzi temu narodowi, domagamy się jedynie potępienia haniebnych czynów nazistów ukraińskich, których zbrodni nie można porównać do żadnych innych popełnionych w XX wieku.
Publicystyka nasza poświęcona jest głównie zwalczaniu zakłamywania i fałszerstwa historii ludobójstwa zarówno w prasie ukraińskiej jak i w polskojęzycznej szczególnie w "Gazecie Wyborczej". Na kłamstwa pojawiające się w tej gazecie, wielokrotnie reagowaliśmy, zamieszczając listy otwarte.
Liczba manipulacji dokonywanych przez redaktorów "Gazety Wyborczej" jest zbyt wielka, aby je wymienić.[1]
Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu prowadzi obecnie 47 śledztw w sprawach zbrodni popełnionych przez nacjonalistów ukraińskich z OUN-UPA na osobach narodowości polskiej na terytorium Państwa Polskiego w granicach sprzed 1939 roku. Na podstawie tych dokumentów prokuratorzy polscy dokonali oceny prawnej tamtych tragicznych wydarzeń i ocena ta nie budzi żadnych wątpliwości, że było to ludobójstwo zgodne z artykułem 118 kodeksu karnego.[2]
Zgodnie z artykułem 55 ustawy o polskim Instytucie Pamięci Narodowej,[3] publiczne zaprzeczanie zbrodniom wojennym, popełnionym na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innej narodowości, jest karane grzywną lub pozbawieniem wolności do lat 3. Także art. 13 Konstytucji Rzeczypospolitej wyraźnie zakazuje propagowania ideologii faszystowskiej.
Odnosimy wrażenie, że we współczesnej Polsce zacytowane normy prawne pozostają martwe. Niestety, istnieje jeden niechlubny wyjątek, będący przedmiotem niniejszego referatu.
Wyjątkiem tym są zbrodnie ludobójstwa popełnione przez nacjonalistów ukraińskich z Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i tak zwanej Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). Należy podkreślić, że według szacunków Stowarzyszenia, w latach 1939-1947 ukraińscy nacjonaliści zgładzili - z własnej inicjatywy - około 200 tysięcy Polaków oraz brali aktywny udział w Holokauście, który na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej pochłonął kilkaset tysięcy Żydów. Zbrodnie te są przez część środków masowego przekazu przemilczane, relatywizowane a wręcz negowane, w myśl fałszywie rozumianego „pojednania polsko-ukraińskiego”. Czołową rolę wśród tych masowych mediów odgrywa największy polski dziennik - "Gazeta Wyborcza".
Otóż linia tego medium opiera się na koncepcji Jerzego Giedroycia zakładającej budowanie bloku państw buforowych pomiędzy Polską a Rosją, zawartej w sformułowaniu „Nie ma wolnej Polski bez wolnej Ukrainy”. Podejście to implikuje bezwarunkowe wsparcie Gazety Wyborczej dla antyrosyjskich sił na Ukrainie, włącznie z ruchami skrajnymi oraz stosowanie cenzury na informacje stawiające ruchy te w negatywnym świetle. Jako że ruchy te objęły kultem faszystów z OUN-UPA, zniekształceniu poddaje się także spojrzenie na polsko-ukraińską historię lat 1939-1945.
Głównym poziomem negacjonizmu Gazety Wyborczej jest warstwa semantyczna. Wzywając do używania „języka dialogu”, „w którym nie będzie obelg, uogólnień i jednostronnych oskarżeń”,[4] Gazeta Wyborcza posługuje się różnego rodzaju eufemizmami i wyrażeniami zmieniającymi obraz historii. Zwalcza nazywanie zbrodni ludobójstwem,[5] w zamian proponując „konflikt polsko-ukraiński”, „wojnę chłopską”, „wydarzenia wołyńskie”. Dzieje się to w sytuacji, gdy Instytut Pamięci Narodowej prowadzi kilkadziesiąt śledztw w sprawie zbrodni ukraińskich nacjonalistów, które formalnie kwalifikuje jako ludobójstwo. Masowe zabijanie ludzi nazywa „antypolską akcją UPA”, która miała tylko „usunąć” Polaków. Co ciekawe, styl ten stosowany jest także przy omawianiu stosunku ukraińskich nacjonalistów do Żydów. Jako przykład można przytoczyć pytanie red. Pawła Smoleńskiego zadane Andrijowi Bolianowskiemu: „dlaczego ukraińskie bataliony Roland i Nachtigall biły Żydów?”.[6] Czy redaktor Gazety nie chciał użyć słowa „zabijali”?
W narracji obranej przez Gazetę Wyborczą ukraińskie faszystowskie organizacje nacjonalistyczne określane są jako „niepodległościowe”. Jeden z redaktorów Gazety napisał nawet, że „dla Ukraińców, Łotyszy czy Estończyków walka w Waffen SS była jedyną szansą na niepodległość”.[7] Podobnie mówi się o UPA.[8] Konsekwencją tego jest zapraszanie na łamy Gazety członków radykalnych organizacji, na przykład członka OUN Jewhena Stachiwa, hitlerowskiego stypendystę Bohdana Osadczuka czy też Andrija Szkiła, byłego przywódcę faszystowskiego ruchu UNA-UNSO.
Jedną z odmian negacjonizmu Gazety Wyborczej jest atakowanie inicjatyw mających na celu uczczenie pamięci ofiar ukraińskich nacjonalistów. Osoby dopuszczane do głosu na łamach gazety nazywają projektowane pomniki ofiar OUN-UPA „pomnikami nienawiści”,[9] a tych którzy je stawiają - „ukrainożercami”.[10] Sugeruje się, że czczenie niewinnie pomordowanych „nie służy pojednaniu”.[11] Co ciekawe, Gazeta Wyborcza nigdy nie skrytykowała pomników Bandery, Szuchewycza, Klaczkiwskiego czy SS Galizien stawianych w zachodniej Ukrainie. Atak medialny dokonany w 2008 roku przez Gazetę Wyborczą na planowane państwowe obchody 65 rocznicy tak zwanej rzezi wołyńskiej, omal nie przyczynił się do odwołania tych uroczystości. Ostatecznie odbyły się one z opóźnieniem i miały niższą rangę, co z satysfakcją odnotowała Gazeta w artykule pt. „O Wołyniu ciszej i później”. [12]
Negacjonizm Gazety Wyborczej przejawia się także w ukazywaniu fałszywego bilansu ofiar ludobójczej działalności OUN-UPA. Za przykład niech posłuży zdanie z wspomnianego artykułu: „W starciach w latach 1943-44 zginęło od 60 do 100 tys. Polaków oraz ok. 20 tys. Ukraińców".[13] Zaniża się tu ilość ofiar polskich a kilkukrotnie zawyża ilość ofiar ukraińskich. W rezultacie ludobójcza rzeź zostaje zredukowana do rangi „starć”.
Julian Hendy w 2001 roku (w filmie BBC, Wielka Brytania) przypomniał zbrodnie SS Galizien dokonane na Polakach, Żydach i Słowakach, między innymi wymordowanie około 1000 osób w Hucie Pieniackiej koło Lwowa. Reakcja Gazety Wyborczej była skandaliczna.[14] Na jej łamach zanegowano wyrok trybunału norymberskiego. Na łamach Gazety twierdzono, że „SS Galizien, podobnie jak oddziały Waffen SS utworzone w krajach bałtyckich, nie została uznana za formację zbrodniczą […].”[15] W rezultacie sprawa nieukaranych zbrodniarzy została wyciszona.
Lata II wojny światowej tragicznie splotły losy Polaków i Żydów żyjących na Kresach Wschodnich. Faszyści ukraińscy po dokonaniu wraz z Niemcami Holokaustu, przystąpili tam, już samodzielnie, do ludobójstwa Polaków. Jakże celnie wyczuł ich intencje jeden z największych zbrodniarzy świata, Heinrich Himmler, przemawiając do żołnierzy SS Galizien: „Wasza ojczyzna stała się tak znacznie piękniejsza od czasu, gdy pozbyliście się – z naszej inicjatywy, muszę powiedzieć – tych mieszkańców, którzy tak często byli brudną plamą na dobrym imieniu Galicji, mianowicie Żydów (...). Wiem, że gdybym rozkazał wam zlikwidować Polaków (...) dałbym wam pozwolenie dokonania tego, czego i tak pragniecie”. [16]
W wyniku fałszywej narracji przyjętej przez dużą część polskich opiniotwórczych mediów, narracji powodowanej polityczną kalkulacją, ginie pamięć o tej tragicznej wspólnocie losów Polaków i Żydów. Czy ktoś jeszcze pamięta, że we wspomnianej Hucie Pieniackiej oprócz Polaków zamordowano także grupę ukrywających się Żydów ? Czy mamy zapomnieć nazwiska Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata – o. Ludwika Wrodarczyka, Wojtowiczów, Sawickich, Miniewskich , Marciszczuków, którzy ginęli z rąk faszystów ukraińskich UPA, gdy udzielali pomocy Żydom?
W warunkach wspólnego zagrożenia czymś oczywistym były przypadki polsko-żydowskiego braterstwa broni, tak jak w Hanaczowie, gdzie polski oddział samoobrony razem z żydowskim oddziałem partyzanckim walczyły ramię w ramię odpierając napady band UPA - walczyły nie o terytorium, nie o władzę - walczyły o życie.
Czy wolno nam zapomnieć o 1341 szlachetnych Ukraińcach (znane są nazwiska 896 w tym 384 osoby zostały niezwykle okrutnie zamordowane), którzy w aktach najwyższej odwagi uratowali życie 2527 osobom ?
O nich każą nam zapomnieć publicyści Gazety Wyborczej w imię kultywowania obłędnych ideologii. Nasze apele, listy otwarte, protesty do Rady Etyki Mediów - nie odnoszą skutku, są ignorowane. Jest ignorowane obowiązujące w Polsce prawo.
W świetle przedstawionych faktów zwacamy się do społeczności międzynarodowej o pomoc w doprowadzeniu do prawnego uznania OUN i UPA za organizacje zbrodnicze.[17] Wzywamy międzynarodową opinię publiczną do działań w tym kierunku. Apelujemy do wszystkich antyfaszystowskich sił o potępianie relatywizacji prawdy o OUN i UPA w polskich mediach, w tym w Gazecie Wyborczej. Mamy obowiązek przekazać prawdziwy obraz historii przyszłym pokoleniom.
Przypisy:
1) Na kłamstwa pojawiające się w tej gazecie wielokrotnie reagowaliśmy zamieszczając listy otwarte, na przykład w nr 55 do redaktora Pawła Smoleńskiego w sprawie kłamstw w "Gazecie Wyborczej", w numerze 84 list Anny Góral do Barbary Piegdoń-Adamczyk (Gazeta Wyborcza) i list otwarty Federacji Organizacji Kresowych w Olsztynie do Adama Michnika w sprawie kłamliwych publikacji w Gazecie Wyborczej, w numerze 86 pismo Federacji Organizacji Kresowych w Olsztynie z dnia 8 czerwca 2006 do Rady Etyki Mediów na temat propagandy ukraińskich nacjonalistów w polskich mediach i list Władysława Hercunia do redaktora Wojciechowskiego (Gazeta Wyborcza) na temat kłamstwa o Pawłokomie.
W numerze 98 opublikowaliśmy list Mieczysława Samborskiego do Jarosława Kurskiego (Gazeta Wyborcza) w sprawie świadomego fałszowania źródeł historycznych w publikacjach Pawła Smoleńskiego.
2) Z prokuratorem Piotrem Zającem z lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej rozmawiał Jacek Dytkowski:
"Zbrodnie popełnione przez ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej w latach 40. ubiegłego wieku słusznie nazywamy ludobójstwem?
- Termin prawny, kategoria prawna, która nas obowiązuje jako prokuratorów, to ludobójstwo. Tak to jest w aktach prawa międzynarodowego określone i takiego też sformułowania używamy. Przy czym należy zaznaczyć, że terminem tym posługujemy się ze względu na znamiona tego przestępstwa. Istnieje bowiem konwencja z 1948 r. o karaniu zbrodni ludobójstwa. Określa ona znamiona, które odpowiadają tej kategorii zbrodni.
Niektórzy zbrodnie dokonywane przez oddziały UPA na Polakach określają jako "eksterminację"...
- "Eksterminacja", "rzezie", "likwidacja" - są to publicystyczne określenia, natomiast prawne - to ludobójstwo. My, prawnicy, zbrodnię ludobójstwa traktujemy jako specyficzną kategorię zbrodni przeciwko ludzkości. Ponadto jest to coś cięższego, o większej wadze gatunkowej niż zbrodnia przeciwko ludzkości. Przy aktach prawa międzynarodowego pojawiają się terminy, które wskazują, na czym polegają zbrodnie przeciwko ludzkości, np. że jest to wytępienie, eksterminacja. Natomiast samą zbrodnię ludobójstwa można zdefiniować jako szczególną kategorię zbrodni przeciwko ludzkości. I nie ma tutaj zamienników w postaci eksterminacji lub innych określeń. Generalnie definicja zbrodni ludobójstwa oznacza wytępianie czy też pozbawianie życia ludzi z powodu ich przynależności narodowej, wyznaniowej bądź politycznej. Brane jest pod uwagę kierunkowe działanie sprawców, którzy dążą do wytępienia w całości lub części określonej grupy ludności z powodu jej odrębności, np. narodowej".
3) Dziennik Ustaw z 1997 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm.
4) Marcin Wojciechowski, „Nie ma jednej pamięci Wołynia”, GW nr 94, 21.04.2008.
5) Marcin Wojciechowski, „Czy rocznica musi dzielić?”, GW nr 126, 31.05.2003 - 01.06.2003, Marcin Wojciechowski, „Tylko ludobójstwo”, GW 17.03.2009
6) „Historię piszą zwycięzcy”, GW nr 23, 27.01.2001 - 28.01.2001.
7) „Oddziały holenderskie, francuskie, brytyjskie czy norweskie Waffen SS były co prawda nieliczne, ale fanatycznie oddane idei nazizmu. Natomiast dla Ukraińców, Łotyszy czy Estończyków walka w Waffen SS była jedyną szansą na niepodległość” - Paweł Smoleński, w: „Historię piszą zwycięzcy”, GW nr 23, 27.01.2001 - 28.01.2001.
8 ) „jeśli Ukraina chce być niepodległa, nie może wyrzec się pamięci o UPA. UPA była powstańczą armią walczącą o niepodległość”. - Jacek Kuroń, w: „Nie wolno zmuszać do pokuty”, GW nr 126, 31.05.2003 - 01.06.2003.
9) „Tablica z ludobójstwem”, GW Kraków, nr 91, 17.04.2004 - 18.04.2004.
10) „Kresy polskie we krwi”, GW nr 74, 30.03.2005.
11) „Procesowi pojednania nie będzie służyć budowanie pomnika ofiar Wołynia” - Ryszard Torzecki, w: „Korzenie tragedii”, GW nr 161, 12.07.2003 - 13.07.2003.
12) „O Wołyniu ciszej i później”, GW z 21.06.2008.
13) Ibidem.
14) „Z oskarżeniami Ukraińców o zbrodnie wojenne trzeba bardzo uważać. […] Trzeba wielkiego wyczulenia na historyczny szczegół, kontekst, melodię, by nikogo nie skrzywdzić. Nie wolno mówić – jak powiedział <<Życiu>> prof. Leon Kieres z Instytutu Pamięci Narodowej – że nie można wykluczyć, iż Polska poprosi o ekstradycję 1,5 tys. weteranów SS Galizien” – Paweł Smoleński, „Nie wszystkie koty są szare”, GW 10.01.2001.
15) Paweł Smoleński, „Nie wszystkie koty są szare”, ibidem.
16) Zdanie to przytacza prof. Szawłowski w przypisie nr 7 do Przedmowy do "Ludobójstwa..." Siemaszków (str. 23). Zdanie to ma znajdować się w dokumencie przechowywanym w National Military Archives w Waszyngtonie (File T-175-94).
17) Opublikowaliśmy w numerze 92 korespondencję SUOZUN do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (5 grudnia 2006) w sprawie rehabilitacji OUN-UPA, odpowiedź z 5 stycznia 2007 roku o niezbędnych uzupełnieniach do wniesienia skargi, 2 marca nastąpiło przekazanie uzupełnień, a 28 marca otrzymaliśmy potwierdzenie przyjęcia skargi (ECHR-Lpol1,1R KR/JHW/nva skarga nr 437/07).
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Program uroczystości z udziałem żołnierzy 27 WDP AK
w 67 rocznicę ludobójstwa ludności polskiej.
9-11 lipca 2010 r. Rembertów, Akademia Obrony Narodowej
Sobota 10 lipca 2010 r.
09.00 – 9.30 otwarcie konferencji
09.30 – 10.00
Aspekty polityczne i wojskowe polsko-ukraińskiej wojny o Lwów i Małopolskę Wschodnią 1918-1919 r. - prof. dr hab. Michał Klimecki
10.00 – 10.40 Dyskusja
10.40 – 11.10
Działalność terrorystyczna i sabotażowa nacjonalistycznych organizacji ukraińskichw Polsce w latach 1922-1939 - dr Lucyna Kulińska
11.10 – 11.50 Dyskusja
Przerwa na kawę
12.10 – 12.40
Struktury Polskiego Państwa Podziemnego na Wołyniu w latach drugiej wojny światowej - dr Dariusz Faszcza
12.40 – 13.20 Dyskusja
13.20 – 13.50
Antypolska działalność OUN-UPA na Wołyniu w latach 1942-1944.
Eksterminacja ludności polskiej czy wojna polsko-ukraińska - dr Zbigniew Palski
13.50 – 14.30 Dyskusja
16.00 – 16.30
Zbrodnie ukraińskich nacjonalistów popełnione na ludności polskiej w Małopolsce
Wschodniej w latach drugiej wojny światowej - Szczepan Siekierka
16.30 – 17.10 Dyskusja
17.10 – 17.40 Polskie Państwo Podziemne w Małopolsce Wschodniej wobec antypolskich
akcji ukraińskich nacjonalistów - prof. dr hab. Czesław Partacz
17.40 – 18.20 Dyskusja
18.20 – 19.00
Zadania wynikające z uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 lipca 2009 r. w sprawie tragicznego losu Polaków na Kresach Wschodnich – spotkanie przedstawicieli organizacji społecznych - koordynator - Andrzej Żupański.
Niedziela 11 lipca 2010:
09.00 – 10.30 Msza Św. w Kościele w Rembertowie
11.00 – 12.00 wyjazd do Warszawy
12.00 – 14.00 uroczystości na Skwerze Wołyńskim (apel pamięci, przemówienia, koncert)
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Открытое письмо общественных организаций по вопросу геноцида, совершённого ОУН-УПА на поляках на Юго-Восточных Кресах.
Письмо написано в 67-ю годовщину трагедии.
Warszawa-Rembertów, 10 lipca 2010
Pan Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów RP
Warszawa
Szanowny Panie Premierze!
Sejm Rzeczpospolitej Polskiej 15 lipca 2009 podjął uchwałę w sprawie tragicznego losu ludności polskiej na Kresach Wschodnich. Jest to pierwszy i jedyny akt państwowy w tej marginalizowanej dotąd sprawie. Uchwała wzywa wszystkie instancje państwa, w tym władzę wykonawczą, by tragedia Polaków na Kresach II RP została przywrócona świadomości historycznej współczesnych pokoleń.
Zgromadzenie przedstawicieli kilkunastu organizacji społecznych, zajmujących się tą tragedią Polaków, zwraca się do Pana Premiera z zapytaniem, co powoduje, że Rząd RP nie zainteresował się tym aktem Sejmu. Nie ma dotąd, mimo upływu dwunastu miesięcy, żadnego stanowiska władz odnośnie tej uchwały. Wiemy wszyscy, że dotąd społeczeństwo polskie nie było informowane przez instytucje państwowe o stanie wiedzy o eksterminacji Polaków przez nacjonalistów ukraińskich.
Jesteśmy zdania, że oparte na zdobytej już wiedzy wytyczne najwyższej władzy ustawodawczej państwa, w sprawie stosunku do masowych mordów Polaków o charakterze czystki etnicznej i znamionach ludobójczych na Kresach Południowo – Wschodnich II Rzeczpospolitej, nie powinny być ignorowane przez pozostałe władze Polski, szczególnie — wykonawczą.
Nasze Zgromadzenie żąda, aby wezwanie Sejmu zostało zrealizowane np. przez cykl audycji historycznych w Telewizji Polskiej.
Traktujemy nasz list jako otwarty. O taką też odpowiedź prosimy Pana Premiera.
Z poważaniem
Andrzej Żupański – Członek Prezydium
Prof. dr hab. Edmund Bakuniak
Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Zarząd Główny
Warszawa, ul. Zielna 39
Jan Grandys
Stowarzyszenie Przyjaciół Polaków na Wschodzie
ul. Elizy Orzeszkowej 2 lok. 33
39-400 Tarnobrzeg
Stanisława Kołodyńska
Prezes Komitetu Pamięci Polaków Przybyłych
z Kresów Wschodnich
Ul. Kopernika 8a/12
67-400 Wschowa
Małgorzata Gośniowska – Kola
Prezes Stowarzyszenia „Huta Pieniacka”
67-400 Wschowa
Ul. Towarowa 2
Szlósarczyk Artur
Prezes Fundacji „Pomoc Polakom na Podolu i Wołyniu”
ul. Basztowa 33 lok. 6
58-316 Wałbrzych
Krzysztof Krzywiński
Prezes Stowarzyszenia „Kresy – Pamięć i Przyszłość”
ul. Synów Pułku 11/11
22-100 Chełm
Szczepan Siekierka
Prezes Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar
Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów
ul. Oławska 2, II piętro
50-123 Wrocław
dr hab. inż. Zbigniew Dmochowski
Fundacja „Polskie Kresy Wschodnie – Dziedzictwo i Pamięć”
Ul. Żółkiewskiego 28 lok. 1 b
04 – 305 Warszawa
Zbigniew Gluza
Prezes Ośrodka KARTA
02-536 Warszawa
Ul. Narbutta 29
Piotr Dziża
Stowarzyszenie NIE TERAZ
33-100 Tarnów, ul. Krakowska 11
Aleksander Szycht
Stowarzyszenie Pamięć Pokoleń
Warszawa
Barbara Zarówna
Stowarzyszenie Kresowian w Dzierżoniowie
Rynek 36, 58-200 Dzierżoniów
Piotr Szelągowski
Polskie Towarzystwo Miłośników Krzemieńca i Ziemi
Krzemienieckiej im. Juliusza Słowackiego
Ul. Libelta 3 lok. 28, 61-706 Poznań
Joanna Biniszewska
Fundacja Lwów i Kresy Południowo - Wschodnie
Kuklówka Radziejowicka 23 A
96-325 Radziejowice
ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski
proboszcz parafii ormiańskokatolickiej dla Polski
południowej, z siedzibą w Gliwicach
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Numer: 82/CV/10
Data uchwalenia: 10/07/07
Opis: Rezolucja Nr 82/CV/10 Rada Miasta Krakowa zebrana na sesji w dniu 7 lipca 2010 r. uchwala niniejszą REZOLUCJĘ skierowaną do Rady Miasta Lwowa w sprawie uhonorowania przez nią Stepana Bandery oraz Romana Szuchewycza.
Рeзoлюция Городскогo советa г. Краковa,
на сессии 7 июля 2010 года
приняла настоящую
РЕЗОЛЮЦИЮ,
направленную в адрес
Львовскогo городскогo советa
в связи с присвоением звания Почётного гpaждaнинa города Львова
Степанy Бандерe и Романy Шухевичy
Мы всегда с большим интересом и сопереживанием наблюдали и продолжаем наблюдать за стремлениями украинского народа к тому, чтобы подчеркнуть свою национальную идентичность и независимость. Эти проявления патриотизма и национального самосознания очень близки нам, о чём мы всегда говорили, будем говорить на международной арене. Мы знаем, что такое историческая память, какое большое значение она имеет и не намерены вмешиваться во внутренние дела Украины.
В то же время мы научены называть зло своим именем и открыто выступать против него.
Накануне 11 июля - годовщины Кровавого Bоскресенья на Волыни, мы призываем членов Львовскогo Городского Совета, с которыми мы давно сотрудничаем как партнеры, осудить масштабность зверств, совершённых в 1943-1944 годах подразделениями ОУН-УПА и СС «Галичина» по отношению к жителям этих земель: полякам, евреям, украинцам, чеxaм, армянaм и гражданам других национальностей, которые жили вместе на одной земле.
В современном мире не воспринимаются идеологии, оправдывающие геноцид, ни один народ не имеет права строить свою независимость и суверенитет на крови и страданияx беззащитных мирных жителей.
Мы обращаемся к нашим друзьям во Львове с верой в их мудрость. Надеемся, что она поможет отличить то, что прославляет страну и народ в борьбе за государственную независимость Украины от того, что лишь расширяет и углубляет пропасть недоверия и вражды между нашими народами.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Ukraińcy przeciwko UPA.
Kolejna dobra wiadomość z Kijowa. Postępowa Socjalistyczna Partia Ukrainy wytoczyła proces o uchylenie dekretu Juszczenki o uznaniu OUN-UPA za organizacje walczące o niepodległość Ukrainy. (Nie mylić z dekretem o tytule bohatera dla Bandery). Sąd przyjął pozew, ale w miejsce Juszczenki za pozwanego uznał obecnego prezydenta Janukwycza.
15 września odbędzie się rozprawa w Kijowie. Z pewnością będzie ona ostrym starciem z baderowcami. Będzie to też kolejny przykład, że większość uczciwych Ukraińców jest przeciwko faszystom i nacjonalistom.
Smutne jest jednak to, że szefowa PSPU pani Witrenko, która wystąpiła do polskiego IPN o dowody zbrodni OUN-UPA, spotkała się z odmową. Dlaczego? Przecież to ustawowy obowiązek tej instytucji. Napiszę w tej sprawie do p.o. prezesa prof. Franciszka Gryciuka, a o odpowiedź, jak i inne informacje w tej sprawie, zamieszczę na blogu i w "Gazecie Polskiej".
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Z obrad Sejmiku
27 września obradował małopolski sejmik. Radni zaapelowali m.in. o przywrócenie prawdy o ofiarach ludobójstwa dokonanego na Polakach na kresach wschodnich II RP…
Małopolscy radni apelują o odkłamanie prawdy o tragedii Polaków na Wołyniu i kresach wschodnich.
Małopolski sejmik przyjął specjalną rezolucję upamiętniającą ofiary ludobójstwa dokonanego na Polakach na Wołyniu i kresach wschodnich II RP. W ten sposób małopolscy radni oddali cześć Polakom i obywatelom innych narodowości, pomordowanych przez OUN i UPA na Wołyniu i kresach wschodnich. Rezolucja została podjęta z inicjatywy radnej Elżbiety Zięby. - Naszym obowiązkiem jest przywrócenie prawdy o tamtych zdarzeniach. Jesteśmy to winni tym, którzy kiedyś żyli na tych ziemiach - zaznaczyła Elżbieta Zięba. W przyjętej rezolucji, radni wyrazili także wdzięczność i uznanie tym Ukraińcom, którzy z narażeniem życia nieśli pomoc swoim sąsiadom. Złożyli również hołd wszystkim żołnierzom Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich, którzy podjęli bohaterską walkę w obronie ludności cywilnej. – W poczuciu odpowiedzialności o zachowanie w pamięci ofiar i w duchu pojednania między narodami, stoimy na stanowisku, że pamiętając o ofiarach, ale równocześnie o wszystkim, co łączy sąsiadujące ze sobą narody, należy dążyć do ukazywania prawdy. Uznajemy za konieczne, aby w apelach poległych uwzględniono ofiary Wołynia i kresów wschodnich – napisali w rezolucji radni. Sejmik wyraźnie zaznaczył także, że przywrócenie prawdy o tragedii stanie się drogą do pojednania między narodem polskim i ukraińskim i będzie, w pewnym stopniu, formą zadośćuczynienia dla tych polskich obywateli, którzy utracili swych bliskich i przez lata cierpieli z powodu zmowy milczenia. - Przywracanie prawdy to proces bardzo trudny i musimy podchodzić do tego w duchu pojednania polsko – ukraińskiego. Nie chcemy zaogniać sytuacji, lecz dążyć do zbliżania obu narodów – podkreśliła radna Teresa Starmach.
Zdaniem radnego i dyrektora krakowskiego oddziału IPN Marka Lasoty konieczne jest ujęcie problemu polsko–ukraińskiego w programach nauczania i podręcznikach szkolnych. Jednocześnie zaznaczył, że strona polska oczekuje takiej samej postawy ze strony ukraińskiej. – Nie możemy godzić się z faktem, że naród ukraiński – który również tak mocno ucierpiał – budował poczucie swoje tożsamości na akcentach nie służących dobrym stosunkom polsko – ukraińskim – dodał Marek Lasota. Podjęta dzisiaj rezolucja ma trafić do prezydenta RP, marszałków Sejmu i Senatu, ministrów Spraw Zagranicznych, Edukacji i Szkolnictwa Wyższego, a także małopolskich parlamentarzystów.
С заседаний Сеймика (Малопольского воеводства)
27 сентября заседал Малопольский сеймик. Депутаты, среди прочего, обратились с призывом восстановить правду о жертвах геноцида, совершенного по отношению к полякам на Восточных Кресах (Окраинах) II РП…
Малопольские депутаты обращаются с призывом о восстановлении правды и справедливости в истории трагедии поляков на Волыни и Восточных Кресах.
Малопольский сеймик принял специальную резолюцию, увековечивающую память жертв геноцида, совершённого по отношению к полякам на Волыни и Восточных Кресах II РП. Таким образом малопольские депутаты отдали дань памяти полякам и гражданам других национальностей, убитых членами ОУН и УПА на Волыни и Восточных Кресах. Резолюция была принята по инициативе депутата Эльжбеты Зембы. – Наш долг – восстановление правды о тех событиях. Это наша обязанность по отношению к тем, кто когда-то жил на тех землях – подчеркнула Эльжбета Земба. В принятой Резолюции депутаты также выразили благодарность и признательность тем украинцам, которые, рискуя жизнью, помогали своим соседям. Преклонились перед всеми солдатами Армии Крайовой и Крестьянских Батальонов, которые предприняли героическую борьбу для защиты гражданского населения. – С чувством ответственности за сохранение в памяти жертв, с духом примирения между народами, мы считаем, что, помня о жертвах, но одновременно обо всём, что связывает соседствующие народы, нужно стремиться к тому, чтобы показывать правду. Мы считаем необходимым, чтобы в списках погибших были учтены жертвы Волыни и Восточных Кресов – написали в Резолюции депутаты. Сеймик также чётко отметил, что восстановление правды о трагедии станет путём к примирению между польским и украинским народами и будет в некоторой степени формой удовлетворения для тех польских граждан, которые потеряли своих близких и на протяжении многих лет страдали из-за заговора молчания. – Восстановление правды – это очень трудный процесс и мы должны к этому стремиться в духе польско-украинского примирения. Мы не хотим накалять ситуацию, а стремимся к сближению обоих народов – отметила депутат Тереза Стармах.
По мнению депутата и директора краковского филиала Института Национальной Памяти Марека Ласоты, необходимо изложение польско-украинской проблемы в программах обучения и школьных учебниках. Наряду с этим он отметил, что польская сторона ожидает такого же подхода от украинской стороны. – Мы не можем соглашаться с фактом, что украинский народ, который так же сильно пострадал, строил свою идентичность на акцентах, не служащих хорошим польско-украинским отношениям – добавил Марек Ласота. Принятая сегодня Резолюция должна быть передана Президенту РП, Маршалам Сейма и Сената, Министрам Иностранных Дел, Просвещения и Науки, а также депутатам парламента от Малопольского воеводства.
Это уже пятый Сеймик Республики Польша, принявший подобную Резолюцию, в которой осуждается преступная деятельность ОУН и УПА. Текст и номер этого документа будут опубликованы немного позже.
Sejmik Województwa Małopolskiego, w 71 rocznicę agresji niemieckiej i sowieckiej na Polskę, oddaje cześć Polakom i obywatelom Rzeczypospolitej innych narodowości pomordowanym przez OUN - UPA na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich II Rzeczpospolitej Polskiej. Składamy hołd wszystkim żołnierzom AK, BCh, NSZ i formacjom samoobrony, którzy podjęli bohaterską walkę w obronie ludności cywilnej oraz wyrażamy głęboką wdzięczność i uznanie tym Ukraińcom, którzy z narażeniem życia nieśli pomoc swoim polskim sąsiadom.
W poczuciu odpowiedzialności o zachowanie w pamięci ofiar i w duchu pojednania między narodami, Sejmik Województwa Małopolskiego stoi na stanowisku, że pamiętając o ofiarach, ale równocześnie o wszystkim, co łączy sąsiadujące ze sobą narody, należy dążyć do ukazywania prawdy. Sejmik uznaje za konieczne, aby w apelach poległych uwzględniano ofiary Wołynia i Kresów Południowo-Wschodnich a w programach nauczania i podręcznikach znalazły się informacje o tej karcie historii II Rzeczpospolitej Polskiej.
Sejmik Województwa Małopolskiego uważa, że przywrócenie prawdy o tragedii Polaków na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich stanie się drogą do pojednania między narodem polskim i ukraińskim. Będzie także, w pewnym stopniu, zadośćuczynieniem dla tych polskich obywateli, którzy utracili swych bliskich i przez całe lata cierpieli z powodu zmowy milczenia.
Radni Województwa Małopolskiego uważają, że wzajemny szacunek i współpraca narodów polskiego i ukraińskiego leży w interesie Polski i Ukrainy
Rezolucję otrzymują:
Prezydent RP
Marszałkowie Sejmu i Senatu
Premier Rządu RP
Ministrowie: Spraw Zagranicznych, Edukacji, Szkolnictwa Wyższego
Małopolscy Parlamentarzyści
Uzasadnienie:
1. Przemilczanie przez całe lata prawdy historycznej o wymordowaniu, najczęściej przy zastosowaniu wyrafinowanych, okrutnych metod, tysięcy Polaków i sprzyjających im Ukraińców, zrównanie z ziemią całych wsi, konieczność opuszczenia i ucieczki z tamtych terenów tysięcy Polaków, było oczywistym zakłamaniem i politycznym błędem, niegodnym polskiej władzy, co wymaga zadośćuczynienia i zmiany, po prostu przywrócenia pamięci o tragicznych losach narodu polskiego.
2. Nikła wiedza z tego zakresu przez brak informacji w podręcznikach i programach nauczania.
3. Niekompletność źródeł historycznych (archiwalia szczątkowe, braki spowodowane zniszczeniami dokumentów, zabudowań, sadów, cmentarzy) oraz podeszły wiek osób, którzy doświadczyli cierpień z powodu utraty najbliższych a którzy wiele pamiętają z tamtych lat, w pełni uzasadniają ponaglenie.
4. Czcimy ofiary wojny i okupacji niemieckiej, ofiary Holocaustu narodu żydowskiego, coraz częściej pamiętamy o Sybirakach, oddajemy cześć ofiarom Katynia i innych miejsc mordu w Rosji, solidaryzujemy się z cierpiącym Tybetem a ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach okryte jest nadal zmową milczenia.
5. Rezolucje w tej sprawie uchwaliły już 4 Sejmiki: Podkarpacki, Opolski, Lubuski, Dolnośląski.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
26 октября 2010 года в Варшаве состоится важная конференция "Преступники из ОУН-УПА и украинцы-праведники. Документация и увековечивание памяти".
Организаторы конференции:
- Институт Национальной Памяти - Комиссия по Преследованию за Преступления против польского народа.
- Всемирный Союз Солдат Армии Крайовой.
- Общество Увековечивания Памяти Жертв Преступлений Украинских Националистов.
Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej
Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów
Konferencja
"Zbrodniarze z OUN-UPA i sprawiedliwi Ukraińcy.
Dokumentacja i upamiętnienie".
26 października 2010, Centrum Edukacyjne „Przystanek Historia”, ul. Marszałkowska 21/25.
11:00 otwarcie, (planowane) wystąpienia: Prezesa IPN, Prezesa ŚZŻAK, Prezesa SUOZUN
11:30 referat prokuratora z OKŚZpNP we Wrocławiu
12:00 referat prokuratora z OKŚZpNP w Lublinie
12:30 ewentualna dyskusja
12:45 przerwa
13:00 referat prokuratora z OKŚZpNP w Krakowie
13:30 referat Romualda Niedzielki dot. Ukraińców niosących pomoc Polakom
14:00 ewentualna dyskusja
14:15 podsumowanie
14:30 zakończenie
Сеймик Опольского воеводства принял путём аккламации обращение к Сейму РП, чтобы 11 июля сделать Днём Памяти Жертв Геноцида на Восточных Кресах II Республики Польша. Присутствующие в зале Кресовяне говорили, что такой День необходим, чтобы доказать, что Польша не ищет мести, но хочет показать, что не забыла своих жертв.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Konferencja „Zbrodniarze z OUN-UPA i sprawiedliwi Ukraińcy. Dokumentacja i upamiętnienie”.
Konferencja naukowa odbyła się 26 października 2010 roku w Warszawie w Centrum Edukacyjnym IPN, ul. Marszałkowska 21/25. Konferencję zorganizował Instytut Pamięci Narodowej, Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej i Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów. Przedsięwzięcie to miało odbyć się w czerwcu 2010, ale w związku z katastrofą samolotu z polską delegacją w kwietniu 2010 r. terminy zostały przełożone. Właśnie wtedy zginął również dyrektor IPN - Janusz Kurtyka.
Prawie zawsze podczas tego typu wydarzeń można kupić interesujące materiały na ten temat:
A z sali konferencyjnej można było przejść do następnego pomieszczenia, gdzie była eksponowana wystawa przedstawiająca ludobójstwo dokonane przez OUN-UPA na cywilnej ludności polskiej.
Ale wróćmy do samej konferencji, bo w jej trakcie były omawiane bardzo ważne kwestie.
Konferencję otworzył profesor Jan Żaryn.
Po przemówieniu wstępnym Jana Żaryna do zebranych przemówił zastępca pełniącego obowiązki Dyrektora IPN - Dariusz Gabrel (Dyrektor Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu):
Kolejnym prelegentem był pan Szczepan Siekierka - Prezes Stowarzyszenia SUOZUN, które było jednym z organizatorów konferencji.
Prezes Stowarzyszenia SUOZUN przedstawił uczestnikom Konferencji gościa z Ukrainy - działacza samorządowego, radnego z Charkowa, Władimira Cymbaluka, który zwrócił się do zebranych z przemówieniem powitalnym i podziękował obywatelom polskim za to, że odróżniają zbrodnicze organizacje OUN i UPA od narodu ukraińskiego.
Prezydium. Od lewej: Konrad Bieruń, prokurator z IPN we Wrocławiu, Piotr Zając, prokurator z IPN w Lublinie, Wiktor Szwiec z OKŚZpNP w Krakowie, Romuald Niedzielko - autor "KRESOWEJ KSIĘGI SPRAWIEDLIWYCH 1939-1945":
Referat wygłosił Konrad Bieruń - prokurator Okręgowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (OKŚZpNP) we Wrocławiu. Raport został napisany przez dwóch jego kolegów - Przemysława Miszka i Krzysztofa Matkowskiego.
Temat referatu - „Zbrodnie popełnione przez nacjonalistów ukraińskich w Małopolsce Wschodniej w latach 1939 -1945 na osobach narodowości polskiej, w świetle śledztw OKŚZpNP we Wrocławiu”.
- Akcje pacyfikacyjne, przeprowadzane przez OUN i UPA, dotyczyły przede wszystkim polskich wsi i małych osiedli, miasta były stosunkowo bezpieczne. Morderstwa były popełniane w okrutny sposób, ofiary często poddawano torturom, nie zważając na ich wiek i płeć. Ponadto ukraińscy nacjonaliści zabijali Polaków, którzy groźbami zostali zmuszeni do opuszczenia swoich gospodarstw oraz członków mieszanych polsko-ukraińskich rodzin. Zwykle uzbrojone bojówki atakowały w nocy, czasami w mundurach wojskowych niemieckich i sowieckich...
W trakcie dochodzeń, dotyczących wyłącznie terytorium wschodniej Małopolski, przesłuchano ponad 5 000 świadków. Należy zauważyć, że działania OUN-UPA w stosunku do ludności polskiej miały jednoznacznie charakter ludobójstwa - powiedział Konrad Bieruń.
Następnie swój referat odczytał prokurator OKŚZpNP w Lublinie Piotr Zając. (Przy okazji przypomnę jedno opracowanie o wołyńskiej rzezi, które zostało opublikowane dzięki jego pomocy - "WOŁYŃ. LATO 1943").
Temat referatu „Problematyka ścigania i karania sprawców zbrodni ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej w latach 1939 -1945 na terenie ówczesnego województwa wołyńskiego i lubelskiego”.
Piotr Zając powiedział, że w trakcie dochodzeń prowadzonych przez OKŚZpNP został potwierdzony zorganizowany i ludobójczy charakter działań ukraińskich nacjonalistów z OUN i UPA, mający na celu "zniszczenie i oczyszczanie terytorium ukraińskiego z elementu polskiego ".
- Antypolskie akcje, prowadzone przez nacjonalistów ukraińskich w czasie II wojny światowej, mają swoje korzenie w międzynarodowym charakterze II Rzeczpospolitej Polskiej. W tym państwie istniało wiele grup etnicznych, a kontakty między nimi nie zawsze układały się dobrze. Na terytoriach, które zostały uznane za etniczne ziemie ukraińskie, coraz silniejsze stawało się dążenie do utworzenia niepodległej Ukrainy, a za głównych przeciwników tej idei najczęściej uznawano Polaków - zauważył P. Zając.
Prokurator Wiktor Szwiec z OKŚZpNP w Krakowie w swoim referacie opowiedział o zbrodni w miejscowości Huta Pieniacka „Zbrodnia w Hucie Pieniackiej w świetle ustaleń śledztwa Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie”.
Jako ostatni wystąpił Romuald Niedzielko z Biura Edukacji Publicznej IPN.
Mówił o „Niewygodnym bohaterstwie. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN-UPA”.
Wystąpienie Romualda Niedzielko
O tym, że niektórzy Ukraińcy pomagali Polakom mówił również w swoim przemówieniu Szczepan Siekierka - Prezes Stowarzyszenia SUOZUN - "wielu z nich ostrzegało o zaplanowanych akcjach i udzielało pomocy Polakom. W związku z tym występujemy z inicjatywą utworzenia we Wrocławiu "Ogrodu Sprawiedliwych", gdzie upamiętnimy szlachetnych Ukraińców, którzy pomagali wtedy Polakom." A prowadzący Konferencję profesor Jan Żaryn dodał, że zostanie przygotowane wystąpienie do władz miasta Warszawy, aby dla jednego z rond w stolicy nadać nazwę "Sprawiedliwych Ukraińców".
W przerwie konferencji nadal trwały burzliwe dyskusje. Władimir Cymbaluk omawiał z polskimi kolegami możliwości współpracy.
Uwaga! Na tej konferencji polskie społeczeństwo po raz pierwszy wyraziło pogląd, że Rzeczpospolita Polska powinna udzielić pomocy materialnej dla tych Ukraińców, którzy w czasie II Wojny Światowej ratowali Polaków.
Вы не можете начинать темы Вы не можете отвечать на сообщения Вы не можете редактировать свои сообщения Вы не можете удалять свои сообщения Вы не можете голосовать в опросах
Администрация сайта не несет ответственности за
публикуемые на форуме сообщения
FAQ
Поиск
Регистрация
Лента
Правила
Вход
