W dniach 17 i 18 maja br. odbędzie się w Warszawie międzynarodowa konferencja poświęcona Rzezi Wołyńskiej. Swój udział zapowiedzieli naukowcy polscy, ukraińscy, rosyjscy i słowaccy.
Konferencja w Warszawie zapowiada się naprawdę niezwykle interesująco. W programie m.in. :
1/ prof. Ryszard Szawłowski z referatem "Banderowskie ludobójstwo w świetle prawa niędzynarodowego";
2/ prof. Bogumił Grott - "Nacjonalizm - doktryna Dmytra Doncowa";
3/ dr. Marian Konieczny - "Rola kościoła grekokatolickiego w kształtowaniu postaw nacjonalistycznych społeczeństwa ukraińsskiego w latach 1918 - 1944";
4/ prof. Jurij Szylowcew "Cywilna ludnośc ukraińska oraz radzeccy jeńcy wojenni ofiarami OUN-UPA";
5/ prof. AQdolf Kondracki "Problematyka OUN-UPA we współczesnej literaturze naukowej i popularno-naukowej";
6/ dr Ewa Czarkowska " Nacjonalizm jako instrument współczesnego państwa ukraińskiego";
7/ prof. Marian Malikowski z referatem "Nieefektywniśc polskiej polityki zagranicznej w stosunkach z Ukrainą";
8/ prof. Czesław Partacz - "Przyczyny banderowskiego ludobójstwa na Kresach Wschodnich II RP";
9/ mgr Oksana Pietruszewicz - "Współdziałanie ludności polskiej z partyzantami radzieckimi w obronie Polaków przed formacjami OUN-UPA na Wołyniu w latach 1943-1944";
10/ prof. Jacek Wilczur - "Holokaust po banderowsku";
11/ dr Jan Selwa - "Jak banderowcy fałszowali historię";
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Mat, dziękuję bardzo za informację!
Ниже представлен перевод на русский язык.
17 и 18 мая текущего года в Варшаве состоится Международная Конференция, посвящённая Волынской Резне. Заранее сообщили о своём участии польские, украинские, российские и словацкие учёные.
Конференция в Варшаве действительно обещает быть чрезвычайно интересной. В программе:
1. Профессор Рышард Шавловски (Ryszard Szawłowski) с докладом "Бандеровский геноцид в свете международного права".
2. Профессор Богумил Гротт (Bogumił Grott) - "Национализм - доктрина Дмитра Донцова".
3. Доктор Мариан Конечны (Marian Konieczny) - "Роль грекокатолического костёла в формировании националистических позиций украинского общества в 1918 - 1944 годах".
4. Профессор Юрий Шиловцев - "Украинское гражданское население, а также советские военнопленные - жертвы ОУН-УПА".
5. Профессор Адольф Кондрацки (Adolf Kondracki) - "Проблематика ОУН-УПА в современной научной и научно-популярной литературе".
6. Доктор Ева Чарковска (Ewa Czarkowska) - "Национализм как инструмент современного украинского государства".
7. Профессор Мариан Маликовски (Marian Malikowski) с докладом "Неэффективность польской внешней политики в отношениях с Украиной".
8. Профессор Чеслав Партач (Czesław Partacz) - "Причины бандеровского геноцида на Восточных Окраинах II РП".
9. Магистр Оксана Петрушевич (Oksana Pietruszewicz) - "Взаимодействие польского населения с советскими партизанами в защите поляков от ОУН и УПА на Волыни в 1943-1944 годах".
10. Профессор Яцек Вилчур (Jacek Wilczur) - "Холокост по-бандеровски".
11. Доктор Ян Селва (Jan Selwa) - "Как бандеровцы фальсифицировали историю".
12. Профессор Юзеф Высоцки (Józef Wysocki) - "Образовательные Портфели ИПН (Института Национальной Памяти)".
Конференция пройдёт под девизами:
"Польша-Украина - дружба и партнёрство".
"ОУН и УПА - позор и осуждение". _________________ Преступления ОУН-УПА
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
29-го мая 2008 года в 20.00 по Варшавскому времени на польском канале "TVP Historia" была показана программа из серии "Контрверсии" -
"Геноцид на Волыни".
Повторение программы состоялось 30 мая (в пятницу) в 21.35.
Обычно эта программа представляет собой мини-дебаты с участием нескольких приглашённых историков.
В этой программе на дебаты было отведено всего лишь 10 минут.
После дебатов, в 20.10 состоялся показ документального фильма под названием "Волынь - запись преступлений".
...Sześćdziesiąt lat temu, 11 lipca 1943 r., w niedzielę, zwaną Najkrwawszą Niedzielą, miało miejsce największe nasilenie zagłady ludności polskiej dokonanej przez OUN-UPA na Wołyniu, która swym zasięgiem objęła południowe Polesie, a w następnym roku województwa tarnopolskie, stanisławowskie, lwowskie oraz tereny wschodnio-południowe Rzeczypospolitej.
OUN-UPA wymordowała tylko na Wołyniu około 50 tysięcy ludności polskiej, a na całych Kresach liczba ofiar sięga ponad 120 tysięcy. Ofiarami tej formacji padło również wiele tysięcy Ukraińców oraz wielu Żydów i Czechów - obywateli II Rzeczypospolitej.
W 60. rocznicę tamtych krwawych wydarzeń Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci bolesną pamięć wymordowanej ludności i poległych w jej obronie Żołnierzy Kresowej Samoobrony oraz AK i BCh.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci również wdzięczną pamięć Ukraińców, którzy sprzeciwiali się banderowskiemu terrorowi i chronili przed zagładą swoich polskich sąsiadów, za co wielu zapłaciło życiem.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej potępia zbrodnie na bezbronnej ludności i ich sprawców.
W imię polsko-ukraińskiej przyjaźni i owocnej współpracy Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do Narodu Ukraińskiego z gorącym apelem o połączenie się z Narodem Polskim w godziwym uczczeniu wszystkich Ofiar na byłych
Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej Polskiej i terenach Rzeczypospolitej Polskiej.
Zwróćmy swoje myśli, pragnienia i wysiłki na budowanie szczęśliwej przyszłości obu naszych Narodów w rodzinie pokój miłujących Narodów Europy.”...
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje potępienia zbrodni ludobójstwa przez władze Ukrainy. Ujawnienie, potępienie i sprawiedliwe ukaranie sprawców tej zbrodni będzie sprzyjało pojednaniu polsko-ukraińskiemu. (Сейм Республики Польша ждёт от властей Украины осуждения преступления геноцида. Выявление, осуждение и справедливое наказание виновных в этом преступлении будет способствовать польско-украинскому примирению).
Publikuję kolejny ostry list płk. Jana Niewińskiego, tym razem do marszałka Bronisława Komorowskiego.
Warszawa, 22 lipca 2008 roku
Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
List otwarty
Panie Marszałku!
Przed pięcioma laty, w 60. rocznicę zbrodni wołyńskiej, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pod przewodnictwem ówczesnego Marszałka Marka Borowskiego dokonał bezprzykładnego pohańbienia majestatu polskiego Sejmu, przegłosowując uchwałę fałszującą historię stosunków polsko-ukraińskich okresu II wojny światowej. Postawiono wówczas znak równości między ofiarami a ludobójcami.
Pan, Panie Marszałku, podczas dyskusji przed przyjęciem wspomnianej uchwały, wraz z nieżyjącym już Aleksandrem Małachowskim, był najbardziej zagorzałym orędownikiem zakłamywania oczywistych faktów historycznych. Twierdził Pan, "...że jest to kompromis polityczny...".
W ocenie Polaków, a w szczególności Kresowian, było to haniebne kupczenie setkami tysięcy polskich ofiar. Chcemy wiedzieć, co Pan wówczas utargował i jaki to stanowi pożytek dla Polski?
Ta skandaliczna uchwała, jak i wcześniejsza uchwała Senatu pod przewodnictwem Marszałka Andrzeja Stelmachowskiego, skutecznie uwiarygodniały antypolską działalność postbanderowców tak w Polsce, jak i na Ukrainie. Systematycznie nasilające się oskarżenia Polaków i Polski o niepopełnione czyny, depcząc honor i godność Narodu Polskiego, szkalują nas w naszym kraju i na arenie międzynarodowej oraz mnożą bezpodstawne roszczenia materialne i terytorialne. To wszystko tworzy dramatyczny obraz dziejów, zaś politycy i władze polskie nie chcą tego widzieć ani słyszeć, udają ślepych i głuchych - to hańba!
15 grudnia 2007 r. w gmachu Sejmu RP odbyło się inauguracyjne zebranie Ogólnopolskiego Komitetu Obchodów 65. rocznicy ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA na ludności polskiej Kresów Wschodnich pod przewodnictwem Wicemarszałka Sejmu RP Pana Jarosława Kalinowskiego. Komitet uchwalił wówczas ramowy program obchodów i podjął stosowne uchwały.
W lutym br. otrzymał Pan pismo Komitetu z prośbą jego kierownictwa o audiencję w celu przedłożenia planu zamierzeń i podjętych uchwał. Naszą prośbę Pan Marszałek zignorował i do dziś na pismo nie odpowiedział. Tym samym zlekceważył Pan (zadeklarowaną w uchwale) wolę ogólnopolskich organizacji kresowych i kombatanckich. Środowiska te reprezentują interes wyborców, a tym samym interes polskiego Narodu, jako suwerena państwa polskiego.
Panie Marszałku, odrzucił Pan projekt uchwały Sejmu RP (zaproponowany przez Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego) w sprawie uczczenia 65. rocznicy ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA na ludności polskiej Kresów Wschodnich. Tym samym stanął Pan po stronie ludobójców Narodu Polskiego. Zignorował Pan także organizowane przez środowiska kresowe obchody rocznicowe. Natomiast w tym czasie, kiedy odbywały się uroczystości żałobne Kresowian, pogrążonych w zadumie i modlitwie, patronował Pan obchodom pamięci ofiar wielkiego głodu na terenie radzieckiej Ukrainy.
W ten oto sposób dokonał Pan po raz drugi mordu na prawdzie historycznej, po raz wtóry uśmiercił pamięć o setkach tysięcy niewinnych ofiar banderowskiego ludobójstwa. Podeptał Pan honor i godność Narodu Polskiego. Wobec powyższego nasuwa się retoryczne pytanie: W czyim imieniu sprawuje Pan urząd Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej?
Jestem u schyłku mojego życia, którego ostatnie 12 lat bez reszty poświęciłem beznadziejnej walce o prawdę historyczną i o upamiętnienie ofiar trzeciego ludobójstwa na Kresach Wschodnich RP. Setki pism, apeli, uchwał i postulatów Kresowego Ruchu Patriotycznego do najwyższych władz polskich pozostało bez żadnej odpowiedzi.
Pan, Panie Marszałku, nie chce widzieć ani słyszeć jak "partnerzy strategiczni", prezydent Wiktor Juszczenko i Julia Tymoszenko, aktywnie wspierają dynamicznie rozwijający się na Ukrainie faszystowski nacjonalizm ukraiński i gloryfikują jego twórców i realizatorów, a zbrodnicza faszystowsko-nazistowska ideologia Dmytra Doncowa stała się już ideologią państwową.
Niebawem może się okazać, że przedstawiciele polskich władz, goszcząc na Ukrainie, będą musieli składać wieńce u stóp licznych pomników ku czci najkrwawszych zbrodniarzy II wojny światowej - Stepana Bandery, Romana Szuchewycza czy Dmytra Kliaczkiwskiego. Wszak Pańska polityka do tego prowadzi.
Pana skandaliczna wypowiedź, jakoby za całą tragedię na Kresach należało obarczyć wyłącznie Sowietów, jest całkowicie fałszywa i niezgodna z faktami historycznymi. Polacy, którzy wówczas mieli świeżo w pamięci tragedię pierwszej bolszewickiej okupacji, jednak wobec nieuchronnej zagłady z rąk ukraińskich nacjonalistów zbiorowo modlili się o jak najrychlejsze nadejście armii radzieckiej. Wielu Polaków zawdzięcza również ocalenie sowieckim partyzantom.
Broniąc interesu Narodu Polskiego, zgodnie z polską racją stanu żądamy od Pana, jako Marszałka Sejmu:
- Natychmiastowego wskazania i potępienia sprawców najokrutniejszego ludobójstwa dokonanego na Polakach na Kresach Wschodnich.
- Przeprowadzenia przez Sejm RP uchwały potępiającej to ludobójstwo i oddającej hołd okrutnie pomordowanym.
- Wyrażenia publicznie swojego poparcia dla idei uczczenia ponad 200 tysięcy pomordowanych Polaków i inicjatywy budowy w Warszawie pomnika ku czci ofiar ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA latach 1939-1947.
Z ubolewaniem
Płk. Jan Niewiński
Przewodniczący Kresowego
Ruchu Patriotycznego
(Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji Kresowych i Kombatanckich)
PS
Panie Marszałku!
Ten list modyfikowałem kilkakrotnie, w miarę napływu nowych wiadomości. Pana ostatnia, kuriozalna wypowiedź w "Rzeczpospolitej" z 24 lipca zerwała we mnie wszelkie hamulce. Więc oskarżam Pana o wielokrotne morderstwo polityczne.
1. Wykorzystując mandat poselski, uśmiercał Pan prawdę historyczną o banderowsko-melnykowskim ludobójstwie na "czużyńcach", tj. Polakach, Żydach, Rosjanach, Ormianach, Czechach, Romach i innych, pisaną przez uczciwych historyków różnych narodowości.
2. Przemilczał Pan fakt, że banderowska "Służba Bezpeki" w równie bestialski sposób wymordowała około 80 tysięcy uczciwych, szlachetnych Ukraińców, którzy ryzykując życie własne i rodzin, odmawiając udziału w mordach, udzielali schronienia i pomagali przetrwać zagrożonym śmiercią Polakom. Ci Ukraińcy pozostaną na zawsze w naszej wdzięcznej pamięci.
3. Narody polski i ukraiński przez wieki żyły w zgodnej symbiozie, czego dowodem były i są liczne małżeństwa mieszane, które w czasie banderowskich rzezi stały się ofiarami szczególnego okrucieństwa.
4. Zabijając prawdę i pamięć o pomordowanych duchownych katolickich przy ołtarzach i dzieciach podczas pierwszej Komunii Świętej, uśmiercał Pan po raz kolejny setki tysięcy niewinnych ofiar banderowskiego ludobójstwa.
5. Panie Marszałku, Pańska obłudna działalność jako Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zabija ducha Narodu Polskiego, kaleczy sumienia oraz niszczy patriotyzm młodzieży.
6. Z naciskiem podkreślam, że Kresowianie nigdy nie obciążali i nie obciążają Narodu Ukraińskiego zbrodniami dokonanymi przez faszystowskie formacje OUN-UPA. Na dowód tego przytaczam hasło obchodów 65. rocznicy banderowskiego ludobójstwa:
POLSKA - UKRAINA: PRZYJAŹŃ I PARTNERSTWO
OUN-UPA: HAŃBA I POTĘPIENIE
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Tablica upamiętni pomordowanych przez UPA mieszkańców Nowin Horynieckich.
Pamięć o 17 osobach zamordowanych przez bandy UPA w sierpniu 1944 roku i w roku następnym była pielęgnowaną w Nowinach przez lata. W niedzielę oddano im hołd, odsłaniając obok mogiły pomnik, na którym wszyscy wymienieni są z imienia i nazwiska. Odsłonięcia dokonał wójt gminy Horyniec Zdrój Ryszard Urban oraz starosta lubaczowski Józef Michalik i prof. Jan Paliński, prezes Stowarzyszenia Rozwoju Nowin Horynieckich.
Uroczystość zgromadziła wielu mieszkańców Nowin, dla których pamięć o tragicznych wydarzeniach sprzed ponad 60 lat jest wciąż żywa. Wagę wydarzenia podkreślali także wszyscy występujący, w tym prowadzący uroczystość prof. Paliński:
- Z takich tragicznych, choć małych w skali globu zdarzeń składa się nasza historia. Musimy zachować ją w pamięci i przekazywać kolejnym pokoleniom, bo tylko tak mogą oni budować swoją tożsamość.
Tragiczną sierpniową noc 1944 roku pamięta do dziś Ewa Zeń, mieszkanka Nowin.
Miała wówczas 12 lat. Uciekła w środku nocy w pola wraz z siostrami i mamą przed strzałami i ogniem, ale dopadły one jej ojca, babcię i dwójkę małych kuzynów, którzy spoczywają we wspólnej mogile znajdującej się w centrum wsi, pielęgnowanej od pierwszych lat po wojnie. Wydarzenia te rzuciły się cieniem na całe jej późniejsze życie:
-Zabrali mi całe dzieciństwo. Zostałam sama z mamą i dwiema siostrami. Szybko dojrzałam, bo musiałam pracować jak dorosła, choć miałam kilkanaście lat. Ale nie było wyjścia, ojca już nie było z nami.
Spalona wieś była przez kilka lat po wojnie częściowo niezamieszkała. Uciekinierzy z Nowin osadzili się pod Lubaczowem,
tworząc nową osadę - Piastowo.
Obecny na uroczystości Europoseł Andrzej Zapałowski dziękując tym, którzy doprowadzili do uroczystości zaznaczył, ze na ludzkiej krzywdzie nie można zbudować politycznego porozumienia:
-W ostatnich latach dziwna poprawność polityczna nakazywała nie mówić o krzywdach i tragediach, w trosce o poprawne stosunki z sąsiadami. To był fałsz, bo polityczne porozumienie można zbudować tylko na prawdzie.
Jak duże straty ludnościowe poniósł podczas wojny powiat lubaczowski przypominał starosta lubaczowski Józef Michalik, który wspomniał jednocześnie, że powiat rozwija przyjaźń z narodem ukraińskim, ale pamięć o tragicznych wydarzeniach także musi być pielęgnowana.
Uroczystość zakończyła msza św. w Kaplicy Leśnej w Nowinach, gdzie modlitwom w intencji pomordowanych przewodniczył o. Waldemar Czerwonka, proboszcz parafii Horyniec Zdrój. Poniżej link do galerii zdjęć z uroczystości.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Oświadczenia. 5 kadencja, 42 posiedzenie, 3 dzień (24.05.2007)
Oświadczenia.
Poseł Marek Kawa:
Dziękuję.
Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Przedwczoraj, podczas posiedzenia Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych odbyła się w polskim Sejmie konferencja poświęcona akcji Wisła. Odczytuję ją jako kolejny głos w rewizyjnej dyskusji nad tym wydarzeniem w naszej tragicznej najnowszej historii; niestety głos zainicjowany jednostronnie, przez silne i głośne środowiska ukraińskie w Polsce, które od lat konsekwentnie próbują wymusić na polskich organach władzy już nie tylko wzięcie na siebie jakiejś ogromnej winy, ale ostatnio coraz wyraźniej domagają się materialnych odszkodowań.
Czy można stawiać na równi barbarzyńskie mordy nacjonalistów ukraińskich na bezbronnej ludności Kresów z cywilizowanymi na tamte czasy wysiedleniami Ukraińców?
Przypomnijmy historię. Przypomnijmy, iż komunistyczne władze zdecydowały o przesiedleniu ludności ukraińskiej, pozbawiając w ten sposób OUN-UPA naturalnego zaplecza. Dopiero to doprowadziło do całkowitej likwidacji ukraińskiego podziemia. Dwa wydarzenia w relacjach polsko-ukraińskich lat 40. ubiegłego stulecia wryły się w nasyconą poczuciem krzywdy pamięć dwóch narodów. Dla Polaków jest to ludobójstwo na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, dokonane w latach 1942/1943-1946 przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińską Powstańczą Armię, a dla Ukraińców w Polsce - przesiedlenie w 1947 r. w ramach akcji Wisła z kilkunastu południowo-wschodnich powiatów na Ziemie Odzyskane.
Elementem spinającym zbrodnię wołyńsko-małopolską z akcją Wisła jest antypolska działalność OUN od początku lat 30. i UPA od końca 1942 r. Celem tych formacji było stworzenie na terenach określanych jako etnicznie ukraińskie jednonarodowego niepodległego państwa ukraińskiego. Za owe etniczne tereny OUN uważa także Podlasie, Chełmszyznę, Nadsanie i Podkarpacie.
Do realizacji tej koncepcji OUN wraz z UPA przystąpiły na Wołyniu na przełomie lat 1942 i 1943. W latach 1943-1944 zamordowano tam ok. 60 tys. bezbronnych Polaków, niezależnie od wieku i płci, rozszerzając mordy od drugiej połowy 1943 r. na województwa południowe - tarnopolskie, stanisławowskie i lwowskie, gdzie największe nasilenie ludobójstwa miało miejsce w latach 1944-1945.
Ponadto od jesieni 1943 r. OUN-UPA stosowały zbrodniczy proceder wobec Polaków w nadbużańskich powiatach woj. lubelskiego. Od 1942 r. do ekspatriacji Polaków w 1946 r. z Ukrainy sowieckiej OUN-UPA wymordowały łącznie co najmniej 120 tys. Polaków, stosując wyjątkowe okrucieństwo dające podstawę do zakwalifikowania tego ludobójstwa jako genocidium atrox (termin zaproponowany przez prof. Ryszarda Szawłowskiego dla kwalifikowanej postaci zbrodni ludobójstwa, gdy mordowanie łączy się z wyrafinowanymi torturami). Przypomnijmy tylko o tzw. wianuszkach z głów polskich dzieci, o wyciąganiu jelit, wnętrzności i rozciąganiu ich po płotach czy o okaleczaniu i zostawianiu w lesie, jak zginął choćby mój pradziadek.
Zwycięstwo nad Niemcami i ustalenie granicy między Polską a ZSRR nie oznaczało rezygnacji OUN-UPA z traktowania terenów obecnej Polski, wówczas zamieszkanych w zdecydowanej mniejszości przez ludność ukraińską, jako części ich przyszłego państwa. Nad tym obszarem OUN-UPA starały się utrzymać kontrolę, licząc błędnie na wybuch trzeciej wojny światowej. Tutaj po zakończeniu wojny organizacje nacjonalistyczne rabowały i mordowały Polaków, ale też zaangażowały się w przeciwdziałanie trwającym do końca 1946 r. przesiedleniom Ukraińców na Ukrainę sowiecką, przeprowadzanym na podstawie układu o wymianie ludności zawartego między Lublinem a Kijowem we wrześniu 1944 r.
Były to dywersyjne akcje UPA, utrudniające przesiedlanie, barbarzyńskie palenie opuszczonych gospodarstw, by nie dostały się w polskie ręce, świadczące o usiłowaniu zachowania ukraińskiego stanu posiadania i antypolskich zamiarach. Do tego trzeba dodać trwające przez 2 lata po wojnie dokonywane przez UPA napady rabunkowe, niszczenie mienia społecznego, terror w stosunku do ludności ukraińskiej, łącznie z bestialskimi zabójstwami rodaków, zmuszający do całkowitego podporządkowania się OUN-UPA, nieustanne walki z Wojskiem Polskim i siłami bezpieczeństwa, podczas których ginęli ludzie. UPA w owych walkach miała przewagę dzięki lepszej znajomości terenu, dobrze urządzonym kryjówkom, doskonałemu rozeznaniu wszelkich ruchów polskiej strony w wyniku obserwacji i wywiadów pracującej z nią ludności ukraińskiej, która też zapewniała zaopatrzenie uzupełniane rabunkiem dokonywanym na Polakach. (Dzwonek)
Już kończę, pani marszałek.
W Polsce - już nawiązuję do czasów współczesnych - też dopuszczono do postawienia monumentalnego pomnika chwały UPA w Hruszowicach i kilkudziesięciu mniejszych, do których odbywają się ukraińskie pielgrzymki. Mimo protestów świadków zbrodni OUN-UPA pomniki postawione przez mniejszość ukraińską w Polsce mają się dobrze, gdy natomiast dawni mieszkańcy Kresów przystępowali do upamiętnienia ofiar ludobójstwa ukraińskiego, napotykali - i niestety, napotykają do dziś - przeszkody ze strony władz. Dziękuję.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Zbrodnie UPA - szokująca wystawa
Drastyczne rysunki przedstawiające ludobójstwo ludności polskiej dokonane przez UPA można oglądać na wystawie w Kędzierzynie-Koźlu.
Kilkuletni chłopczyk wbity na pal, jeden z żołnierzy rozrywa niemowlę na pół, a inny zakopuje maluszka żywcem w ziemi. Takie obrazki można od kilku dni oglądać w domu kultury przy ulicy Skarbowej w Kędzierzynie-Koźlu.
- Kiedy na to spojrzałam, ciarki przeszły mi po plecach, po kilku sekundach zrezygnowałam z dalszego oglądania - mówi Jadwiga Jaskuła z Kędzierzyna-Koźla. - Patrzeć na to mogą tylko ludzie o naprawdę mocnych nerwach. Ja nie dałam rady.
Wystawę "Ludobójstwo ludności polskiej na Kresach Południowo-Wschodnich II RP dokonane przez organizacje ukraińskich nacjonalistów i tzw. Ukraińską Powstańczą Armię w latach 1939-1947" zorganizowało Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich z Kędzierzyna-Koźla. Prezentację uzupełniają informacje o tym, kim byli oprawcy Polaków. Sto rysunków pokazuje najbardziej wyrafinowane sposoby zabijania. Wielu ludzi zadaje sobie pytanie: po co?
- Na tych obrazach nie ma ani odrobiny przesady - mówi Witold Listowski, prezes towarzystwa. - Pokazaliśmy tylko 100 z 380 metod zabijania, jakie stosowali na polskiej ludności bandyci z UPA.
Bo zaczną nam wyciągać zbrodnie
Listowski tłumaczy, że jednym z powodów, dla których zdecydował się na zorganizowanie tej wystawy, jest fakt, że na Ukrainie coraz częściej dochodzi do gloryfikowania dawnych przywódców UPA. Mordercom stawiane są dziś pomniki.
- Polacy także dokonywali mordów na Ukraińcach, oczywiście w dużo mniejszej skali, ale jednak. Jest niebezpieczeństwo, że zamiast szukać pojednania między narodami, nasi sąsiedzi zaczną wyciągać nasze winy i organizować podobne wystawy - obawia się Henryk Wujec, opozycjonista w czasach PRL, a teraz przewodniczący Forum Polsko-Ukraińskiego.
Wujec, który m.in. angażował się w poparcie Polaków dla pomarańczowej rewolucji na Ukrainie, uważa, że takie działania mogą tylko popsuć stosunki polsko-ukraińskie.
- Ta wystawa przypomina mi trochę zachowanie komunistycznych władz Polski w 1965 roku, gdy biskupi polscy na czele z prymasem Stefanem Wyszyńskim i kardynałem napisali do biskupów niemieckich "Wybaczamy i prosimy o przebaczenie" - zauważa Henryk Wujec. - Nie podobało się to władzy, która rozwieszała w wielu polskich miastach plakaty z tym samym hasłem na tle makabrycznych zdjęć Polaków zabitych przez Niemców. Miało to w ludziach na nowo pobudzić nienawiść. Komuniści nie czuli wtedy ducha pojednania, którego czuł katolicki kościół, chociaż minęło dopiero 20 lat od wojny.
Henryk Wujec podkreśla, że takie wystawy dają zadowolenie tym, których osobiście dotknęła ta tragedia. Ale niczemu innemu nie służą.
- Zamiast niej należałoby zrobić konferencję historyczną, w której naukowcy przedstawiliby historyczne fakty. Zamiast pokazywania tylko tego, co się stało, warto dyskutować na temat "dlaczego tak się stało" - przekonuje. -Trzeba wyjaśniać, że jedną z przyczyn mordów na Polakach był fakt, że przed wojną na tamtych terenach była prowadzona polityka antyukraińska. Ten fakt często się pomija przy dyskusjach na temat rzezi wołyńskiej czy pogromów w Galicji Wschodniej.
Rosjan powiesili za nogi
Ci, którzy widzieli rzeź Polaków, uważają jednak, że ludziom trzeba wprost pokazywać, jakie piekło przeżyli ludzie na Wschodzie. Marian Łoziński z Głubczyc w czasie wojny był żołnierzem polskich oddziałów samoobrony, które walczyły z bandami UPA. Widział wiele zmasakrowanych trupów.
- Nigdy nie zapomnę pierwszego - mówi Łoziński. - W wiosce Paryszcze mieszkały dwie polskie rodziny. Reszta to byli sami Ukraińcy. Dostaliśmy meldunek, że Polacy zostali wymordowani przez sąsiadów, a w lesie, obok wsi, leży ciało kobiety z obciętymi piersiami. Na początku nie uwierzyłem.
Poszedł jednak we wskazane miejsce i znalazł ciało. Było okaleczone dokładnie tak, jak podano w meldunku. Później okaleczone trupy oglądał jeszcze wiele razy.
Majdan Górny, leżący na terenie dzisiejszej Lubelszczyzny, zamieszkiwali Ukraińcy, a przylegającą do niego kolonię - Polacy.
- Pewnej nocy dostaliśmy informację, że "coś będzie się działo". Sygnał okazał się prawdziwy. Ukraińcy przyszli z bronią, z budynków wypuścili tylko bydło, a ludzi zamknęli wewnątrz. Podpalili około 50 domów. Ci, którzy w nich zostali, spłonęli żywcem - wspomina Łoziński.
Po ataku na kolonię pan Marian wraz z innymi osobami, którym udało się uciec z pogromu, wrócił do spalonych domów.
- Z popiołów wygrzebywaliśmy tylko ludzkie korpusy. Później widziałem jeszcze ciała powieszonych na płotach Polaków, szczątki osób rozerwanych końmi i inne okropności.
Всем добрый день! Прошу прощения, но польским не владею, хотя многое понимаю, очевидно ввиду некоторой схожести языков. Сегодня, в топе "Мэйл.ру" я нашё вот такую статью:
Комитет ГА ООН принял резолюцию, осуждающую героизацию нацизма
РИА «Новости»
ООН, 19 ноя — РИА Новости, Дмитрий Горностаев. Комитет по социальным и гуманитарным вопросам Генеральной ассамблеи ООН по инициативе России принял во вторник резолюцию, осуждающую прославление нацизма, в том числе бывших членов «Ваффен СС», а также осквернение памятников борцов с фашизмом.
Голосование в комитете считается главным этапом принятия резолюции и фактически гарантирует формальное одобрение на пленарном заседании Генеральной ассамблеи в декабре, поскольку в комитет входят все 192 члена Генассамблеи.
За российский проект резолюции «Недопустимость определенных видов практики, которые способствуют эскалации современных форм расизма, расовой дискриминации, ксенофобии и связанной с ними нетерпимости» проголосовали 122 делегации, воздержались 54, против выступили только Соединенные Штаты.
Россия ранее неоднократно выступала с резкой критикой политики и действий властей ряда стран, в том числе Эстонии, Латвии и Украины, по прославлению пособников нацизма в годы Второй мировой войны, а также по уничтожению памятников советским воинам-освободителям.
Резолюция, в частности, «выражает глубокую озабоченность по поводу прославления нацистского движения и бывших членов организации “Ваффен СС”, в том числе путем открытия памятников и мемориалов и проведения публичных демонстраций в целях прославления нацистского прошлого, нацистского движения и неонацизма». Аналогичное осуждение членов ООН высказано и в связи с попытками объявить героями национально-освободительных движений тех, кто сотрудничал с нацистами и боролся против антигитлеровской коалиции.
В документе также высказана обеспокоенность «непрекращающимися попытками осквернения или разрушения памятников» борцам с нацизмом в годы Второй мировой войны, а также «незаконной эксгумации или переноса останков» погибших в борьбе с нацизмом.
Президент Украины Виктор Ющенко присвоил посмертно звание Героя Украины одному из лидеров воевавшей на стороне нацистской Германии Украинской повстанческой армии и подписал указ о праздновании дня создания УПА. Во многих украинских городах возводятся памятники тем, кто помогал фашистам, в честь них называются улицы и площади.
В Латвии ежегодно проводятся шествия бывших легионеров латышского легиона Ваффен-СС, а президент этой страны в марте этого года заявил, что не считает нацистами латышских легионеров СС, многие из которых участвовали в массовых убийствах евреев, а также представителей других национальностей в Латвии и Белоруссии.
Аналогичные мероприятия ветеранов СС проходят ежегодно и в Эстонии, в них принимают участие депутаты парламента и другие официальные лица. В апреле 2007 года власти Эстонии демонтировали монумент «Бронзового солдата» — памятник бойцам советской армии, погибшим за освобождение Эстонии от фашистов во время Великой Отечественной войны, а также перенесли останки захороненных там героев.
Делегации Украины, Эстонии и Латвии воздержались при голосовании по проекту резолюции, а украинский представитель, по словам присутствовавших на заседании дипломатов, заявил о том, что бороться нужно не с неонацизмом, а со сталинизмом и неосталинизмом.
Среди поддержавших российский проект — все страны СНГ за исключением воздержавшихся Украины и Молдавии, при этом Киргизия, Таджикистан и Узбекистан вошли в число десяти соавторов резолюции. За этот документ проголосовали также помимо прочих такие страны, как Китай, Индия, Индонезия, ЮАР, Аргентина, Мексика, Бразилия, Сербия, Израиль, Куба, Саудовская Аравия. Делегации стран ЕС согласованно воздержались при голосовании.
Выступая перед голосованием, российский представитель Григорий Лукьянцев отметил особую важность принятия этого документа, поскольку «в будущем году мы будем отмечать трагическую дату нашей общей истории — 70 лет с начала Второй мировой войны». Он привлек внимание членов ООН к вопиющим фактам отрицания преступлений нацизма в ряде стран.
«К сожалению, мы все чаще сталкиваемся именно с подобным отрицанием, когда в торжественной обстановке открываются памятники нацистам, дни освобождения от нацизма объявляются днями траура… Тех, кто сражался против антигитлеровской коалиции, упорно пытаются возвести в ранг национальных героев… Убеждены, что это проявление не политкорректности, а самого откровенного цинизма и кощунства по отношению к тем, кто в середине 20-го века освободил мир от ужасов национал-социализма. Более того, речь идет об уголовно-наказуемых деяниях по смыслу статьи 4 международной конвенции и ликвидации расовой дискриминации», — сказал российский дипломат.
Он также отметил, что «подобные действия не только кощунственны по отношению к ветеранам антифашистского движения, но и играют на руку тем, кто ратует за “чистоту расы”, за дискриминацию по расовому и этническому признаку, не говоря уже о том, какой пример это подает молодому поколению».
Резолюция, принятая во вторник, также призывает государства-члены ООН принять меры для прекращения героизации нацизма и его пособников разрушению и осквернению памятников борцов с нацизмом, а также указывает, что эти пронацистские явления и экстремистские движения создают «реальную угрозу демократическим ценностям».
Посмотрите, друзья, кто находится в перечне воздержавшихся при голосовании. Почему нужно было воздерживаться? Разве нацизм, от которого пострадала и моя семья, в частности, не требует осуждения? Мотивы, заставивишие воздержаться вышеперечисленных господ от осуждения нацизма и новейших его проявлений, лично мне указывают на то, что лица, разделяющие эту нечеловеческую идеологию находятся у власти в этих странах. Это очевидно, как день. _________________ "Укргаз" - "украли газ"
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
26 listopada 2008 r. poseł Chruszcz wystapił z zapytaniem do Komisji Europejskiej w sprawie gloryfikacji nazistowskiej formacji wojskowej.
Poniżej zamieszczone jest pytanie do Komisji Europejskiej:
Pragnę zwrócić uwagę Komisji na przypadki promowania ideologii nazistowskiej i gloryfikacji formacji Waffen SS na Ukrainie. W lipcu 2008 w okolicach miejscowości Brody na górze Żbyr na Ukrainie odsłonięto kolejny pomnik ku czci żołnierzy zbrodniczej formacji nazistowskiej Waffen SS, dywizji "Galicja". Podobny pomnik gloryfikujący żołnierzy SS znajduje się na cmentarzu we Lwowie.
Uważam za niebywały skandal fakt, że w XXI wieku, dobie pojednania miedzy narodami grupa osób o jawnie nacjonalistycznych i faszystowskich sympatiach gloryfikuje zbrodniczą formację zbrojną odpowiedzialną za śmierć milionów mieszkańców Europy, w tym moich rodaków. Przypominam, że Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze uznał SS za organizację zbrodniczą.
Czy legalna gloryfikacja przestępczej organizacji mieści się w ramach "wspólnych wartości", na których ma być oparte partnerstwo miedzy UE i Ukrainą. Jakie kroki zamierza podjąć Komisja w tej sprawie?"
Sylwester Chruszcz
Na zdjęciu widoczny jest Pomnik SS Galizien. Na drugim planie pomnik ukraińskich Obrońców Lwowa. Zdjęcie pochodzi z: http://expatpol.com/ (data pobrania 26.11.2008r.)
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Pismo Stowarzyszenia, w ktorym wystapilismy do Prezydenta polski, Marszalka Sejmu, marsalka Senatu, Premiera Radu polskiego i min. Administracji, w ktory wystapilismy o zakaz gloryfikowania faszystowskiej Oragnizacji Ukrainskich Nacjonalistow i tzw. UPA.
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Spotkanie pamięci ofiar Huty Pieniackiej.
12.III.2009 r. w sali konferencyjnej Domu Przyjaźni przy ul. Marszałkowskiej 115 w Warszawie odbyła się uroczystość poświęcona pamięci ofiar zbrodni ukraińskich nacjonalistów popełnionych na ludności polskiej Kresów Wschodnich II RP, ze szczególnym uwzględnieniem ofiar rzezi w Hucie Pieniackiej, której 65 rocznica przypadła na dzień 28 lutego 2009 r. Jak pamiętamy, miała wówczas miejsce, na zgliszczach Huty Pieniackiej, uroczystość, podczas której najwyżsi przedstawiciele obu państw w osobach prezydentów Kaczyńskiego i Juszczenki wypowiedzieli słowa, które zbulwersowały środowiska kresowe w Polsce i wszystkich tych Polaków, którzy, pomimo milczenia na ten temat, znają prawdę o tamtych przerażających zbrodniach. Szczególnie zabolały słowa Prezydenta RP, który po raz kolejny uchylił się od nazwania zbrodni ludobójstwa po imieniu, pomijając również milczeniem tożsamość zbrodniarzy. Uczestnicy uroczystości w Hucie Pieniackiej, a byli wśród nich krewni ofiar i nieliczni, którzy przeżyli dramat sprzed 65 lat, niepokojeni byli i musieli znosić harde zachowanie hałaśliwej grupy banderowców, bluźniących i urągających pamięci pomordowanych.
Okoliczności wydarzeń w Hucie Pieniackiej AD 2009, a zwłaszcza niejasna i kapitulancka treść wystąpienia Prezydenta RP, stały się przyczynkiem do zorganizowania przez Ogólnopolski Komitet Obchodów 65 Rocznicy Ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA Na Ludności Polskiej Kresów Wschodnich czwartkowego (12 marca b.r.) spotkania w Warszawie. Prowadzącym był b. pos. PSL i szef nowego Instytutu Kresów RP Tadeusz Samborski, zaś głównym gościem wicemarszałek Sejmu RP i jednocześnie przewodniczący Komitetu Obchodów 65 Rocznicy, p. Jarosław Kalinowski. W zebraniu wzięło udział także wiele innych znanych postaci ze świata polityki, nauki, wojska. Obecni byli m.in.: płk Jan Niewiński - niestrudzony organizator spotkań kresowych, główny animator powstania w stolicy Polski pomnika pamięci ofiar banderowskiego ludobójstwa, a czasie wojny organizator i dowódca samoobrony w Rybczy koło Krzemieńca, płk Henryk Strzelecki - prezes ZG Związku Kombatantów Polskich, Emil Legowicz - lwowianin, prezes Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, Teofil Stanisławski - b. ambasador, doradca premiera W. Pawlaka, działacz PSL, płk Eugeniusz Mikulski - wiceprezes ZG Związku Żołnierzy BCH, Wiesław Osuchowski - b. konsul RP we Lwowie, Zygmunt Grochowski - b. konsul RP we Lwowie, Stanisław Łątkiewicz - radca ambasady RP w Moskwie, Janusz Dobrosz - b. pos. PSL i LPR, lider ugrupowania Naprzód Polsko, dr Lucyna Kulińska - autorka wielu fundamentalnych prac poświęconych tematyce zbrodni nacjonalizmu ukraińskiego, Ewa Siemaszko - współautorka książki dokumentującej ludobójstwo Polaków na Wołyniu, Sulimir Stanisław Żuk - autor wspomnień z Huty Pieniackiej pt. "Skrawek piekła na Podolu", Stanisław Jastrzębski- autor wielu książek o tematyce kresowej, prof. Ryszard Szawłowski oraz dr Jacek Wilczur, obaj również zajmujący się w swej pracy tematem zbrodni nacjonalistów ukraińskich, oraz wielu przedstawicieli organizacji kresowych z całego kraju.
Program spotkania obejmował wystąpienie J. Kalinowskiego, dekorację orderem "Za zasługi dla Związku Kombatantów RP";, referat dr L. Kulińskiej, występ Warszawskiego Chóru Polonia im. Ignacego Jana Paderewskiego pod dyr. Wiesława Jelenia, recytację wierszy w interpretacji aktora Zbigniewa Lesienia, wystąpienia Małgorzaty Gośniowskiej ze Stowarzyszenia "Huta Pieniacka", Ewy Siemaszko, Emila Legowicza oraz Janusza Dobrosza, na zakończenie zaś wystąpił ponownie chór Polonia.
Marszałek Kalinowski stwierdził, że z pamięcią w Polsce jest bardzo źle. Zwrócił uwagę na fakt, że w przypadku Rosji i Niemiec sytuacja, jeśli chodzi o sprawy historyczne wygląda inaczej niż w przypadku Ukrainy. Rosja co prawda sprzeciwia się uznaniu zbrodni katyńskiej za ludobójstwo, ale jednak przekazała Polsce dokumenty jej dotyczące, prezydent Jelcyn za nią w Warszawie przeprosił, a dzisiaj nikt przy zdrowych zmysłach zbrodni tej w Rosji nie neguje. W stosunkach z Niemcami też osiągnęliśmy jako kraj sukces, udanie interweniując w sprawie Eriki Steinbach i, choć zdaniem marszałka, jest to pyrrusowe zwycięstwo, to jednak stanowi znaczące osiągnięcie polityki polskiej. Odnosząc się do wystąpienia Prezydenta RP w Hucie Pieniackiej Kalinowski powiedział:
"Mam wrażenie, że gdyby tezy wystąpienia Prezydenta, tam w Hucie Pieniackiej, przygotowywali spadkobiercy nacjonalistów, którzy dokonali tej zbrodni, to by lepszego, w swoim rozumieniu, wystąpienia nie przygotowali".
Tezę o odpowiedzialności dwóch totalitaryzmów nazwał tezą nacjonalistów ukraińskich. Mówca skrytykował również, obecne w wystąpieniu Lecha Kaczyńskiego, odniesienia do listu biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 r., wskazując na brak analogii pomiędzy zachowaniem biskupów niemieckich (którzy zbrodni hitleryzmu nie negowali i nie gloryfikowali) a biskupów ukraińskich, jak również sugestię, że to cały naród ukraiński ponosi odpowiedzialność za zbrodnie banderowców, podczas gdy w oczywisty sposób tak nie jest. Na zakończenie wicemarszałek Sejmu stwierdził, że to nie jest tak, że ran nie należy rozdrapywać. Jeżeli rany porastają błoną podłości wręcz należy je rozdrapywać, gdyż nie można fałszować historii, prawdy pogrzebać się nie da, zaś dobre stosunki z sąsiadami można zbudować jedynie na fundamencie prawdy.
Kolejnym punktem programu była dekoracja odznaczeniem "Za zasługi dla Związku Kombatantów RP" Małgorzaty Gośniowskiej, Lucyny Kulińskiej, Ewy Siemaszko i Sulimira Stanisława Żuka. Dekorował płk Henryk Strzelecki w asyście płk Jana Niewińskiego i kmdr Henryka Kalinowskiego.
Referat dr Lucyny Kulińskiej"Przyczyny i przebieg ludobójczej akcji nacjonalistów ukraińskich skierowanej przeciw ludności polskiej Małopolski Wsch. w czasie II w. św." ze względu na brak czasu został ograniczony przez prelegentkę do omówienia wydarzeń poprzedzających ukształtowanie się nacjonalizmu ukraińskiego w latach 20-tych XX w. i do oceny obecnej sytuacji politycznej. Zdaniem Autorki, opartym na gruntownej analizie materiału źródłowego, zbrodnia dokonana na Polakach przez nacjonalistów ukraińskich nie była fenomenem typowym dla samej tylko II w. św. Myśl o usunięciu ludności uznanej za obcą pojawiła się wcześniej, tak że można postawić tezę o istnieniu pewnego kontinuum czasowego bez określonych punktów skrajnych. Rzeź na Ukrainie właściwej, także na Podolu, stała się udziałem hajdamaków pod przywództwem Maksyma Żeleźniaka i Iwana Gonty w XVIII w. w czasie tzw. koliszczyzny. Wymordowano wówczas ok. 200 tys. ludzi, głównie Polaków i Żydów. Później ich "wyczyny" opiewano w poezji (m. in. w poemacie T.Szewczenki "Hajdamacy", w jednej ze zwrotek hymnu ukraińskiego - w 1863 roku Pawło Czubińskyj, autor słów hymnu "Szcze ne wmerła Ukraina", napisał zwrotkę: "Naływako, Żeliźniak i Taras Triasiło, z domowyny kłyczut na światoje diło", czyli - "Nalewajko, Żelaźniak, i Taras Triasiło wzywają ze swych trumien do świętego dzieła" itd.), zaś przywódcy krwawej rebelii jak i zwykli, nieznani z imienia siepacze, stali się wzorcami dla zbrodniarzy z okresu II w. św. o czym świadczą przyjmowane przez nich pseudonimy ("Żeleźniak", "Hajdamaka", "Żydoriz"). Hasło "Lachy za San" pojawiło się już w lipcu 1848 roku na posiedzeniu unickiej Rady Świętojurskiej. Pismo "Zoria Hałycka" w II poł. XIX w. nawoływało do tępienia "polskich panów", przy pomocy pali, drągów, wideł, siekier. Logiczną konsekwencją takiej postawy były treści zawarte w XX-wiecznych już wystąpieniach ideologicznych nacjonalizmu ukraińskiego, w niesławnym nacjonalistycznym "Dekalogu" Dmytro Doncowa, ale także pieśniach organizacyjnych. Mychajło Kołodzińśkyj pisał w broszurze UWO (Ukraińska Wojskowa Organizacja) w 1929 r.: "Trzeba krwi, dajmy morze krwi, trzeba terroru, uczyńmy go piekielnym (...) Mając na celu wolne państwo ukraińskie, idźmy doń wszystkimi środkami i wszystkimi szlakami. Nie wstydźmy się mordów, grabieży i podpaleń. W walce nie ma etyki". Doncow nawoływał we wspomnianym "Dekalogu": "Nie zawahasz się wykonać największej zbrodni, jeżeli tego wymagać będzie dobro sprawy. Nienawiścią i podstępem będziesz przyjmować wrogów Twojej nacji". Nowocześni zbrodniarze-hajdamacy śpiewali m. in.: "Uciekajcie na kraj świata, bo nadchodzi zemsty czas. Będziemy rżnąć i strzelać, i dusić będziemy was" oraz "Leje się wraża krew wszędzie gdzie stąpa oddział rizunów". Dziś, na współczesnej Ukrainie, w jej zachodniej części, mamy do czynienia z odrodzeniem, z dalszym ciągiem, tej samej nienawiści. Rosnące w siłę organizacje proweniencji banderowskiej, w tym organizacje młodzieżowe, takie jak "Nacjonalnyj Alians" i "Płast", trwający proces banderyzacji pamięci poprzez stawianie niezliczonych pomników zbrodniarzom, nazywanie ich imieniem placów i ulic, to wszystko każe nam, Polakom bić na alarm. Jednak Polska milczy. Dr Kulińska przyczynę tego nieprawdopodobnego stanu widzi w źle rozumianej racji stanu Polski. Odnosząc się do wystąpienia Prezydenta RP w Hucie Pieniackiej stwierdziła, że osobiście obraża ją sytuacja, w której ktoś zapowiada, że będzie mówił prawdę, a chwilę później mówi nieprawdę. Jest to wyraz hipokryzji i stosowania podwójnych standardów. Pani Lucyna zakończyła swoje wystąpienie retorycznym pytaniem o pomnik ofiar nacjonalizmu ukraińskiego w Warszawie. Dlaczego ten pomnik nie może powstać, dlaczego Polska strachliwie cofa się przed krytyką ze strony Związku Ukraińców w Polsce w tej sprawie, podczas, gdy stanowisko tego związku w ogóle nie powinno nas obchodzić.
W części artystycznej Chór Polonia wykonał kilka utworów śpiewanych, w tym napisany specjalnie dla zespołu przez kresowiaka Krzesimira Dębskiego, do słów Feliksa Konarskiego, utwór "Pamięć". Zbigniew Lesień recytował poezję Zygmunta Jana Rumla, patrona obchodów 65 rocznicy zbrodni nacjonalistów ukraińskich, poety i żołnierza BCH na Wołyniu, bestialsko zamordowanego przez banderowców.
W drugiej części uroczystości wystąpiło jeszcze czworo mówców.
Małgorzata Gośniowska ze Stowarzyszenia "Huta Pieniacka", uczestniczka uroczystości 28 lutego na zgliszczach polskiej wsi, mówiła o ofiarach tamtej zbrodni jako o zakładnikach polityki, która nie pozwala powiedzieć do końca prawdy o ofierze polskich mieszkańców Huty. Mówiła też o zachowaniu obecnych tam banderowców, stwierdzając, że to, co polscy uczestnicy uroczystości usłyszeli od nich w 2009 r. było tym samym, co słyszeli Polacy w Hucie w 1944 r. przed wymordowaniem i spaleniem wsi.
Ewa Siemaszko mówiła o zbrodniach popełnionych przez nacjonalistów ukraińskich w Małopolsce Wsch. W swoim wystąpieniu skupiła się na okresie przejściowym (koniec 1943, początek 1944 r.), kiedy to nacjonaliści ukraińscy przechodzili ze swoją akcją eksterminacyjną z Wołynia na tereny trzech województw Małopolski Wsch.
Emil Legowicz, Polak ze Lwowa, pytał dramatycznie "co jest gorsze - ludobójstwo, czy milczenie o nim?". Stwierdził, że nie może zrozumieć dlaczego Ojczyzna nie chce potępić zbrodniarzy, a przecież powinna to zrobić, choćby dla przyszłych pokoleń, aby te wiedziały, że zbrodnia zawsze będzie potępiona.
Janusz Dobrosz podniósł kwestię ukrywania tej, jak stwierdził, megazbrodni, nie mającej precedensu w historii, przez elity państwa polskiego. Uznał, że odpowiedzialność za to ponoszą PiS, PO oraz Lewica, które stan ten inspirują, akceptują, a popierając tzw. pomarańczową rewolucję, stały się tej sytuacji zakładnikami. Wygląda to tak, że siły te pragną zmienić przeszłość, aby wpłynąć na przyszłość. Mówca skonstatował, że to już nawet nie jest zdrada, ale rodzaj politycznej schizofrenii. Szczególnie niezrozumiałe jest to, że podczas, gdy na Ukrainie katom buduje się pomniki, w Polsce, we własnym kraju, nie wolno postawić w stolicy pomnika ofiar. To wszystko, nie jest przypadkiem. Przy władzach Polski funkcjonuje silne, jawne i niejawne, lobby ukraińskie, zaś nasi dzisiejsi wodzowie uznali, że Ukraina będzie ich najlepszym partnerem w wojnie z Rosją. Janusz Dobrosz skonstatował, że na polska rację stanu w Polsce jeszcze nie pora i przestrzegł, że złe kierunki obrane w polityce odbijają się na tych, którzy je realizują. Na zakończenie mówca zaapelował o nakręcenie filmu fabularnego opowiadającego o gehennie Polaków na Wołyniu i Kresach Płd.-Wsch., gdyż, jak stwierdził, film jest najlepszym medium, najlepszą formą dotarcia z wiedzą o tej strasznej zbrodni do współczesnego człowieka, zwłaszcza do młodych pokoleń Polaków.
Spotkanie zakończyło się przyjęciem wspólnego stanowiska wszystkich zgromadzonych.
Podsumowując, dodam kilka słów od siebie, jako uczestnika spotkania. Z punktu widzenia technicznego, było ono jednym z lepiej zorganizowanych zebrań. Małe opóźnienie na początku nie wpłynęło negatywnie na przebieg uroczystości. Cieszy, że sala była pełna, że może było tym razem trochę więcej osób młodych (no, przynajmniej relatywnie), smuci natomiast, że ponownie, a jest to już normą w naszym kraju, były to obchody bez wsparcia ze strony państwa, bez zainteresowania ze strony mediów, w tym ze strony państwowej telewizji, tak podobno prawicowej, a nawet, pożal się Boże, narodowej(sic!). Warto dodać, że program z cyklu "Notacje", którego bohaterem był obecny i odznaczony na spotkaniu Sulimir Stanisław Żuk, nadano o godz. 2.20 w nocy! Uroczystości nie zauważono także w prasie. Nawet Gazeta Wyborcza, tropiąca zwykle wszystkich nie kłaniających się w pas nacjonalistom ukraińskim, przemilczała spotkanie. Może to nowy pomysł na likwidację tego nieprzyjemnego dla "polskich" elit problemu - nie tylko czekać na śmierć ostatniego Kresowianina, ale dopóki oni żyją i organizują zebrania, trzeba o nich milczeć, nawet za cenę pozbawienia się przyjemności wydzielenia jadu nienawiści... A tymczasem na zachodniej Ukrainie festiwal banderowski trwa w najlepsze. Oto, 5 marca w Biłohorszczy pod Lwowem stanął kolejny pomnik megazbrodniarza Romana Szuchewycza, dowódcy UPA, oto 23 lutego w Stanisławowie (tzw. Iwano-Frankowsku) odbył się turniej paintballa z okazji 80 rocznicy powołania do życia Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów! Organizowała organizacja skautowska "Płast"! Tak się wychowuje skautów na zachodniej Ukrainie! Kto nie wie o co chodzi z paintballem, wyjaśniam, że to zabawa polegająca na strzelaniu do "wrogiej" drużyny z pistoletów na kulki wypełnione farbą. Trafieni odpadają... Trzeba przyznać, że skauci(?) trafili z ową zabawą w dziesiątkę. Może w przyszłości używać będą plastikowych siekier wypełnionych farbą...
Tymczasem w Polsce trwa chocholi taniec politycznej ślepoty, który podsumować można najlepiej słowami z Księgi Psalmów, które stanowiły motto czwartkowych uroczystości: "Jak długo, Panie, jak długo nieprawi cieszyć się będą?".
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Program spotkania w Kędzierzynie:
Redakcja Jednodniówki Narodowej otrzymała zaproszenie na uroczyste obchody Wojewódzkiego VI Kędzierzyńsko-Kozielskiego Dnia Kultury Kresowej i XX lecia TMLiKPW Oddział Kędzierzyn-Koźle, połączone z obchodami 65-tej rocznicy
Ludobójstwa dokonanego w Małopolsce Wschodniej przez OUN – UPA, które odbędą się, pod patronatem Marszałka Województwa Opolskiego Józefa Sebesty, w Kędzierzynie-Koźlu dnia 6 czerwca 2009 r. Za zaproszenie serdecznie
dziękujemy Panu Witoldowi Listowskiemu.
Scenariusz tych uroczystości przedstawia się następująco:
godz. 9.30-12.30 – Rozpoczęcie obchodów Dnia Kultury Kresowej, konferencja naukowo-historyczna poświęcona ludobójstwu Polaków na Kresach, w której uczestniczyć będą profesorowie - znani polscy historycy zajmujący się tymi
zagadnieniami:
Lucyna Kulińska z Krakowa - referat ot. "Zimna wojna – pierwszy etap rozgrzeszenia OUN/UPA i jej niemieckich protektorów ze zbrodni ludobójstwa przez demokratyczny Zachód".
Bogumił Grott z Krakowa - referat pt. "Co o nacjonaliźmie wiedzieć powinniśmy".
Czesław Partacz z Koszalina - referat pt. "Ideologia OUN jako przyczyna ludobójstwa Polaków na Kresach".
Jacek Wilczur z Warszawy - referat pt. "Udział ukraińskich nacjonalistów w zagładzie Żydów na polskich Kresach II Rzeczypospolitej"
Józef Wysocki z Wrocławia - referat pt. "Manipulacje faktami historycznymi w pomocach naukowych dla szkół średnich w wydawnictwie Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli".
- Publiczne Gimnazjum Nr 1 im. Orląt Lwowskich, ul. Grzegorza Piramowicza 30.
Konferencję poprowadzi Prezes Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów Szczepan Siekierka z Wrocławia.
godz. 13.00 – Msza Święta w Kościele p.w. św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w intencji Polaków pomordowanych na Kresach. Mszę Świętą odprawi i wygłosi kazanie ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski.
Uroczyste poświęcenie sztandaru Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich Oddziału Kędzierzyn-Koźle.
godz. 14.00 – Przemarsz uczestników Mszy Świętej z kompanią honorową i orkiestrą oraz pocztami sztandarowymi do Publicznego Gimnazjum Nr 1 im. Orląt Lwowskich, pod tablicę inskrypcyjną upamiętniającą dokonane ludobójstwo Polaków na Kresach.
Oddanie salwy honorowej, odegranie Hymnu Państwowego i Roty, złożenie wiązanek kwiatów pod tablicą.
godz. 1600 – Część artystyczna – występy zespołów muzycznych propagujących tematykę kresową.
Wystawa pod tytułem: Ludobójstwo dokonane na Polakach przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów /OUN/ i Ukraińską Powstańczą Armię /UPA/ na Kresach Południowo Wschodnich II Rzeczypospolitej w latach 1939 – 1947
przygotowana przez Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów we Wrocławiu.
W imieniu organizatorów serdecznie zapraszamy wszystkich kresowian i sympatyków!
Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 lipca 2009 r. w sprawie tragicznego losu Polaków na Kresach Wschodnich
Tekst ogłoszony: pdf M20090684.pdf
Status aktu prawnego: obowiązujący
Data ogłoszenia: 2009-07-28
Data wydania: 2009-07-15
Organ wydający: SEJM
Зарегистрирован: 12.09.2005 Сообщения: 2868 Откуда: город-герой Севастополь - город-герой Ленинград
Na cmentarzu komunalnym w Ustrzykach Dolnych odsłonięto pomnik ku czci pomordowanych przez OUN-UPA na Kresach Wschodnich i w Bieszczadach.
W sobotnie popołudnie przed pomnikiem wg projektu Artura Bobreckiego zebrali się kombatanci, dzieci ofiar, mieszkańcy miasta. Wysłuchali relacji świadków tragicznych wydarzeń. Przypomniano też liczbę polskich ofiar UPA w powiatach nadbużańskich i w Bieszczadach.
Inicjatorem budowy pomnika było ustrzyckie Stowarzyszenie "H-T 1951”. Jego członkowie to przesiedleńcy zza Buga, m.in. z Bełza, Krystynopola, Waręża, Uhnowa i Sokala. W 1951 r., po wymianie odcinków przygranicznych między Polską a ZSRR, zostali wygnani z ojcowizny i osiedleni w obecnym powiecie bieszczadzkim, w gminach Ustrzyki, Czarna i Lutowiska.
Wieńce i wiązanki kwiatów złożyły delegacje magistratu i starostwa, straży granicznej i straży pożarnej, a także Sybiraków.
Вы не можете начинать темы Вы не можете отвечать на сообщения Вы не можете редактировать свои сообщения Вы не можете удалять свои сообщения Вы не можете голосовать в опросах
Администрация сайта не несет ответственности за
публикуемые на форуме сообщения
FAQ
Поиск
Регистрация
Лента
Правила
Вход
